حضرت آیت الله مصباح یزدی در جمع شاگردان قدیمی:

 اگر از من بپرسند که آقا وقتی شما زیارت حضرت معصومه (س) یا زیارت امام رضا (صلوات الله علیه) می‌روید؛ امام رضا (ع) می‌فهمد که شما به زیارت او رفته‌اید؟ می گویم: بله می‌فهمد. بعضی روشن‌فکرها معتقدند که اینها صرفا یک نوع مراسمات اجتماعی و تشریفاتی است، ولی ما عوام‌ها اینگونه معتقد نیستیم!

 به عنوان یک فرهنگ شیعی معتقد هستیم که با زبانمان و با دلمان هرجای عالم باشیم می‌توانیم با ائمه معصومین ارتباط پیدا کنیم. حالا اگر از دنیا رفته‌اند و مثلاً بدن آنها اینجا نیست یا خاک شده, بالاخره یک روحی هست که می‌شود با او ارتباط پیدا کرد.

 اگر ما واقعاً اینگونه اعتقادی داشته باشیم، در سال، در ماه یا در روز چندبار و یرای چند لحظه سعی می کنیم چنین ارتباطی با امام برقرار کنیم؟ همین قدر اگر بپرسند امامان چندتا هستند، می گوییم دوازده تا و یکی از آنها هم غایب اند. انگار غایب بودن یعنی از همه چیز غایب است.

 این شاید آن لایه اول «امرنا صعب مستصعب» باشد که با قلب انسان ارتباط دارد. یعنی اعتقاد به این که امام حاضر و ناظر است.