شهیده شهناز حاجی شاه

 امدادگر و از رزمندگان مقاومت خرمشهر

شهناز تأکید بسیاری روی نماز اول وقت داشت. حتی لباس های نمازش با لباس های خانگی و کوچه و خیابان فرق می کرد. وقتی از او می پرسیدم چرا لباس هایت را عوض می کنی، می گفت:«مگر شما وقتی به دیدار یک دوست و یک فامیل می روید، لباس نو نمی پوشید و خودتان را مرتب نمی کنید؟! پس چرا برای نماز که گفت و گوی انسان با خداست نباید سر و وضع خودمان را مرتب کنیم؟!» شهناز هر شب بعد از نماز مغرب و عشاء، دعای کمیل می خواند! چقدر گریه می کرد!

وقتی می پرسیدم چرا گریه می کنی، می گفت:«اگر معنای این دعا را می دانستید، شما هم با من گریه می کردید.»

شمیم عشق/ص37