اسرار خلقت انسان از منظر روایات معصومین علیهم السلام
حضرات معصومین علیهم السلام به عنوان قرآن های ناطق و مفسران واقعی قرآن بطن های ناپیدا از آیات وحیانی قرآن را هویدا نموده و ابعاد دیگری از فلسفه ی آفرینش را برای علاقه مندان آشکار می سازند و علل و رموز خلقت را تبیین می نمایند.
1- فرمان برداری، نیکوکاری و تقواپیشگی
امام علی علیه السلام فرموده اند: انسان برای تقواپیشگی، نیکوکاری و فرمان برداری از خدا، آفریده و خلق شده است.
2- بهره مندی از عنایات و تفضلات الهی
امام علی علیه السلام فرموده اند: خداوند عزّ و جلّ فرموده: ای فرزند آدم! تو را نیافریدم تا سودی کنم بلکه آفریدمت تا تو از من سود بری، پس به جای هر چیز، من را برگزین، زیرا من یاور تو به جای هر چیز هستم.
3- معرفت و شناخت خداوند
امام حسین علیه السلام فرموده اند: خدای عزّ و جلّ بندگان را نیافرید مگر او را بشناسند و چون او را شناختند بپرستندش و چون او را بپرستند از پرستش جز او، بی نیاز شوند.
4- نمایش علم و حکمت و تدبیر
امام صادق علیه السلام فرموده اند: خداوند بندگان را آفرید تا حکمت خود را نشان دهد و علم خود را به کار زند و تدبیر خود را نمایش دهد.
5- انزال رحمت بی کران
امام صادق علیه السلام فرموده اند: خداوند بندگان را خلق نمود تا اعمالی داشته باشند که مستوجب و سزاوار رحمت او شوند و خداوند بر ایشان رحمت آورد.
6- آفرینش برای حیاتی ماندگار و جاودانه
امام صادق علیه السلام فرموده اند: خداوند انسان ها را برای ماندن آفریده نه برای نابود شدن(یعنی انسان با مرگ نابود نمی شود بلکه از هر مرحله ای به مرحله ی دیگر منتقل می شود.)
7- نمایش قدرت و ارائه ی نعمت جاودانه
امام صادق علیه السلام فرموده اند:خداوند تبارک و تعالی آفریدگان خود را بیهوده نیافرید و آنان را به حال خود رها نکرد بلکه آفریدشان تا قدرت خویش را نشان دهد و تکلیف طاعت خود را به دوش آن ها نهد تا با آن سزاوار خشنودی او شوند، آنان را نیافرید تا از آن ها سود برد و یا زیانی را به وسیله ی آن ها از خود دور سازد بلکه آفریدشان تا به ایشان سودی رساند و آن ها را به نعمت جاودانه برساند.