حجه_الله

حضرت مهدى(عج) آخرین حجّت الهى است ؛ از این رو به آن حضرت حجة اللّه و حجة بن الحسن العسکرى گفته مى شود. البته پیامبران و اوصیاى آنان، همگى «حجّت»اند ؛ زیرا
خداوند به وجود ایشان بر بندگان خود احتجاج
مى کند. بر اساس روایات فراوانى، هرگز زمین خالى از حجت نیست :
«لو بقیت بغیر امام لساخت»1

؛ «اگر زمین خالى از حجت باشد، اهلش را فرو
مى برد».
حجّت همچنین به معناى پیروزى و سلطنت خدا بر خلق است و آن حضرت بر عالم مسلّط و
پیروز مى شود و حکم خدا را اجرا مى کند. نقش نگین امام مهدى(عج) نیز «اناحجة اللّه » است[۲].
داوود بن قاسم مى گوید : از امام دهم شنیدم که مى فرمود : جانشین من پسرم حسن است ؛
شما نسبت به جانشین پس از جانشین من چه حالى خواهید داشت؟ عرض کردم : خداوند مرا
فدایت کند، چرا؟ فرمود : براى آنکه شخص او را نمى تواند ببیند و ذکر او به نام مخصوصش روا نیست. عرض کردم : پس چطور او را یاد کنیم؟ فرمود : بگویید : «الحجّة من آل محمد»[۲].

?پی نوشت:
[۱]. علل الشرایع، ج۱، ص ۱۹۸.
[۲]. منتهى الآمال، ج ۲، ص ۲۸۷.
[۲]. کافى، ج۱، ص ۳۲۸، ح ۱۳ ؛ کتاب الغیبة،
ص ۲۰۲، ح ۱۶۹.