ازدواج حضرت علي و حضرت فاطمه از زبان امام رضا عليهم السلام
پرده ي اول؛ علي، دل من
تصميم به ازدواج گرفته بودم ولي جرأت نمي کردم اين مطلب را به سرورم بگويم، اما شب و روز در فکر آينده ي خود بودم، تا اينکه يك روز كه پيش حبيبم بودم به من گفت: علي جان! با ازدواج چطوري؟ من كه سرم پايين بود، زير چشمي مي ديدم كه پيامبر چه لذت پدرانه اي مي برند از اينكه به دامادي من فكر مي كند.
با خجالت، آهسته گفتم: رسول خدا خود داناتر است. اما دلم عين سير و سركه مي جوشيد، نگران بودم. آخر من دلم را به ناز دلبري باخته بود و مي ترسيدم كه حضرت كسي ديگري را به من پيشنهاد دهد. در قبيله ما، قريش، دختر كم نبود، اما آنكه دل مرا برده بود از آنان نبود. نگران بودم.
پرده ي دوم؛ باز هم علي، خبر آمد خبري در راه است
نفهميدم چه شده بود که گفتند حبيبت با تو كار دارد. او جان من بود كه تا ندايش به گوش مي رسيد لبيك من به سوي او پرّان مي شد. اما اينبار دلم كمي مي لرزيد انگار چيزي فهميده بود. خودم را به خانه امّ سلمه رساندم ، تا چشم پيامبر به من افتاد از جا كنده شده و دستهايش را گشود به سوي من آمد.
من كه بهتم برده بود. چقدر پيامبر خوشحال بود! چشمانش برق مي زد و چنان مي خنديد كه دندانهاي نازش پيدا بود، و من همچنان بهت زده بودم كه گفت: علي جانم! مژده بده! مژده! . گفتم سرورم خير است انشاالله، اول بگوييد چه شده! همچنانكه مرا به سينه ي خود فشار مي داد و مي خنديد گفت: خدا ازدواج تو را که فکر مرا مشغول کرده بود خود به عهده گرفت.
مرا مي گويي! پاهايم سست شد! پر از شور و تشويش. ديگر صبر نداشتم. ماجرا چيست؟ من بي دلم.
پرده ي سوم؛ حبيب خدا، در آسمان
نشسته بودم كه دوست آسماني من، جبرئيل، با شاخه هاي سنبل و ميخك (قَرَنفُل) نزد من آمد و آنها را به من داد، من آن دو را گرفتم و بوييدم و گفتم: دسته گل به چه مناسبتي است؟ دوستم گفت: مگر خبر نداري ؟ ویژه نامه ازدواج حضرت زهرا,ازدواج حضرت زهرا,ازدواج امام علی,ازدواج امام عل با حضرت زهرا,پیامبر,عقد,خطبه,امام رضا,ماجرای ازدواج,ازدواجخداوند حوران بهشت را امر فرموده که تمام فردوس را تزيين كنند، به بادهاي بهشتي هم دستور داده تا با بوي انواع عطر بوزند، و حورالعين را به خواندن سوره هاي طه ، ياسين ، شوري و… امر فرمود، و به يک … .
جبرئيل هم ذوق زده و يك نفس، با آب و تاب مشغول تعريف بود اما من هنوز جوابم را نگرفته بودم . اين همه بريز و بپاش براي چه؟ مگر عروسيه؟! در اين فكرها بودم كه دوستم گفت: خدا به جارچي بهشت گفته كه جار بزند: اي پريان من! اي بهشتيان جمع شويد كه اينجا جشن عروسي است! فاطمه را عروس علي كردم. علي به دلبرش رسيد، آخر آنها دل داده ي هم بودند… . جبرئيل همچنان داشت تعريف مي كرد. اما من وقتي اين را شنيدم ناگاه به شوق از جا پريدم و خدا را شكر گفتم. بنازم به تو اي خداي خوب من كه چه خوب در و تخته را به هم جور مي كني. خودم را جمع كردم كه ببينم ديگر چه خبر بوده. دوست آسمانيم گفت: خداوند تبارک و تعالي به راحيل، آ ن پري خوش كلام و خوش صدا، امر فرموده که خطبه بخواند.
پرده ي چهارم؛ راحيل، قرار عاشقي
من هم مثل همه پر از شور بودم و تصميم داشتم كه خطبه ي اين دو عاشق را به زيباترين شكل بخوانم، خطبه اي ماندگار. من چقدر خوشبخت بودم خطبه ي زهرا و علي را مي خواندم. همه ساكت بودند و من گلواژه هاي ادبستان عاشقي را بر هم مي تنيدم. همه ساكت بودند و به من گوش مي دادند.
تا آنكه من با صلواتي به حبيب خدا كلامم را تمام كردم كه خِتامش به مِسك باشد. به شور اين پيوند و اتمام خطبه همهمه اي به پا شد كه ناگاه آن خدا به ندايي گفت: اي حوريان بهشت من! به علي بن ابي طالب حبيب محمّد، و فاطمه دختر محمّد تبريک بگوييد. من براي آنان خير و برکت قرار دادم .
خاضعانه به درگاه خداوند عرض كردم: پروردگار من، برکت تو بر آن دو بيشتر از آنچه ما در بهشت ديديم نيست؟ خداوند، بنده نوازانه فرمود: اي راحيل! از جمله برکت من بر آن دو اين است که آنان را بر محبّت خودم، با هم همراه مي کنم و حجّت خود بر مردم قرارشان مي دهم، و قسم به عزّت و جلالم که از آن دو، فرزنداني بوجود خواهم آورد که در زمين گنجينه داران معادن حکمت من باشند.
پرده ي پنجم؛ علي، شكرانه
من به عشقم رسيده بودم و بسان موج به ساحل رسيده آرام بودم. و تنها آنچه بايد مي كردم افتادن به پاي كسي بود كه پيوند دهنده ي دلهاست. اين بود كه بيدرنگ و متواضعانه، از صميم دل زبان گشودم كه: رَبِّ اَوزِعني اَن اَشکُرَ نِعمتَکَ التي اَنعمتَ عَلَيَّ پروردگارا! مرا بر آن دار که شکر نعمتي که به من دادي، به جاي آرم (نمل: 19)
حبيبم نيز دعاي مرا آمين گفت .
پرده ي ششم؛ پيامبر، راز ناز
رازي در دلم بود كه بايد به علي مي گفتم. او بايد مي دانست كه چقدر براي من و دخترم عزيز است. صدايش كردم و به او گفتم: علي جانم! بزرگاني از قريش در مورد ازدواج فاطمه با تو مرا سرزنش کردند و گفتند: ما او را از تو خواستگاري کرديم ولي او را به ما ندادي، بلکه به عقد علي در آوردي، من هم به آنان گفتم: قسم به خدا، من اين کار را نکرده ام، خداوند او را به شما نداد و به عقد علي در آورد، جبرئيل بر من نازل گشت
و گفت: اي محمّد! خداوند- جل جلاله- مي فرمايد: اگر علي را خلق نکرده بودم، براي دخترت فاطمه، در روي زمين، از آدم تا خاتم، کفو وهمتايي نبود. آري تو همسر زهرايي. جز تو كسي در قد زهرا نبود. جز تو كه مي تواند نيمه ي زيبنده ي زهرا باشد؟ كه مي تواند پدر حسنين باشد؟ دوستت دارم علي جان!
پرده ي هفتم؛ من، خوشه هاي پند
من وارد صحنه مي شوم. چراغها روشن مي شود. هنوز گونه تماشاچيان به تب اين نمايش گرم است و چشمها خيره. وسط صحنه مي ايستم و شروع مي كنم:ویژه نامه ازدواج حضرت زهرا,ازدواج حضرت زهرا,ازدواج امام علی,ازدواج امام عل با حضرت زهرا,پیامبر,عقد,خطبه,امام رضا,ماجرای ازدواج,ازدواج
سلام
به شما شاهدان اين پيوند آسماني، تبريك مي گويم.
سوالي از شما مي پرسم: كجاي اين داستان زندگي و دنياي رنگ باخته ي من و تو را نقش مي زند؟
چند دقيقه اي بر جاي خود بنشينيد. و همچنان كه به اين آيات گوش مي كني، ببين علي و زهرا كه حجت براي تو هستند ماجراي ازدواجشان چه درسي براي تو دارد؟
من از خودم شروع مي كنم. درسي كه من گرفتم اينها بود:
1- زن و شوهر بايد كفو هم باشند. و كفويت يعني همان همسري. يعني قد و قوارشان يكي باشد. قديميها مي گفتند كبوتر با كبوتر … . اين همسري و هم شأني در همه چيز است در تيپ، در خانواده، در دارايي، در تحصيلات و در… . ديديد چقدر بعضي زن و شوهرها نا متوازنند؟
2- نتيجه ي ازدواج فرزند است. خدا علي و زهرا به هم رساند تا حسن و حسين از دامن آنان برآيند. چقدر اين نكته مهم است و چقدر ما به آن بي توجه. در انتخاب همسر دقت كنيم و ببينيم فرزندمان از ريشه ي كه شيره مي خورد و در دامان كه پرورده مي شود. خلاصه آنكه ما نيم سيبي هستيم كه سراغ نيمه ي گم شده ايم. بايد حواسمان باشد كه به كه مي چسبيم!
شما چه درسهايي گرفتيد؟
آستانه اين مطلب پذيراي تبريكات شما به مميمنت اين خجسته پيوند است!
كامتان به نام علي و همسرش، شيرين مدام بادا
تبیان
سلام مطلبی که گذاشتین بسیارعالی بود