حجت الاسلام فرحزاد
|
موضوع: "درس اخلاق"
حجت الاسلام فرحزاد
حجت الاسلام فرحزاد
حجت الاسلام فرحزاد
1. سوره قیامت، آیه 14 و 15 . حجت الاسلام فرحزاد
امام صادق ( علیه السلام)
عمل خا لص، عملی است که در انجا م آن دوست نداشته باشی غیراز خدا ترا تحسین وتمجید کند.
عبادت و بندگي در سيره عملي بزرگان آيت الله قاضي(ره): آيت الله كشميري(ره) مي فرمود: در ايامي كه در نجف خدمت مرحوم قاضي مشرف مي شدم گاهي به منزلشان كه مي رفتم مي ديدم ايشان در سجده هستند و آن قدر سجده را طولاني مي ساختند كه من خسته شده و از منزل بيرون مي آمدم.[1]
عبادت و بندگي در سيره عملي بزرگان : آيت الله سيد محمد باقر درچهاي(ره): گويند كه مرحوم آيت الله سيد محمد باقر درچهاي، استاد آيتالله بروجردي و ميرزاي نائيني و آقا نجفي قوچاني و … در قنوت نماز شب، دعاي ابو حمزهي شمالي را با حالت ايستاده، مي خواندند.[1]
عبادت و بندگي در سيره عملي بزرگان مرحوم آخوند خراساني (ره): مؤلف كتاب «حيوةالاسلام» مي نويسد: نوافل شبانه روزي از آن جناب فوت نمي شد، لكن نه صرف اداي تكليف باشد بلكه روح جذبهي حق از عباداتش هويدا بود. يكي از همسايگان آن جناب مي گفت؛ بام خانهي ما متصل به بام خانهي ايشان بود و ايشان در سجده شان، يك سوز و گداز و نالهي دلخراشي داشتند كه هر قسيّ القلب مي شنيد، محال بود كه منقلب نشود، گويا محب واصلي است كه داد از زمان فراق دارد و يا عبد جنايتكاري است كه اين همه خوف و اضطراب دارد. [1] حاج جواد آقا ملكي تبريزي(ره): مرحوم ملكي (ره) شبها كه براي تهجد و نماز شب به پا مي خاست، ابتدا در بسترش مدتي صدا به گريه بلند مي كرد؛ سپس بيرون مي آمد و نگاه به آسمان مي كرد و آيات «ان في خلق السموات والارض…» (190 تا 194 آل عمران) را ميخواند و سر به ديوار مي گذاشت و مدتي گريه مي كرد و پس از تطهير نيز كنار حوض مدتي پيش از وضو مي نشست و مي گريست و خلاصه از هنگام بيدار شدن تا آمدن به محل نماز و خواندن نماز شب چند جا مي نشست و بر مي خواست و گريه سر مي داد و چون به مصلايش مي رسيد ديگر حالش قابل وصف نبود.[2] عبادت و بندگي در سيره عملي بزرگان علامه طباطبائي(ره): يكي از شاگردان ايشان مي گويد: علامه در مراتب عرفان و سير و سلوك معنوي مراحلي را پيموده بود. اهل ذكر و دعا و مناجات بود در بين راه كه او را مي ديدم مرتب ذكر خدا بر لب داشت. در جلساتي كه در محضرشان بوديم، وقتي جلسه به سكوت مي كشيد، ديده مي شد كه لبهاي استاد به ذكر خدا حركت مي كرد. به نوافل مقيد بود و حتي گاهي ديده مي شد كه در بين راه مشغول خواندن نماز نافله است. شبهاي ماه رمضان تا صبح بيدار بود، مقداري مطالعه مي كرد و بقيه را به دعا و قرائت قرآن و نماز واذكار مشغول بودند…» .[1]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [1] . سيماي فرزانگان/ ص 163. عبادت و بندگي در سيره عملي بزرگان : حضرت امام خميني (ره): نماز شب حضرت امام (ره) از اوائل جواني تا زمان رحلت ايشان اصلاً ترك نشد. ايشان در هرحال، در صحت در زندان، در خلاصي، در تبعيد، حتي بر روي تخت بيمارستان قلب هم نماز شب مي خواند. [1]حضرت امام (ره) همواره برنامهي منظمي در امر زيارت، عبادات، اعمال مستحب و تلاوت قرآن داشتند هيچ گاه از اذكار و تواقل و مستحبات غافل نمي ماند و حتي در حال قدم زدن تسبيح در دست ذكر و زيارت مي خواندند. فرزند امام مي گفت : شبي در ماه رمضان من در پشت بام خوابيده بودم، بلند شدم ديدم كه صدا مي آيد و بعد متوجه شدم كه آقاست، كه در تاريكي در حال نماز خواندن است و دستهايش را به طرف آسمان دراز كرده و گريه مي كند… » .[2] |