آداب دیدار

یک محور و یک حد از حدود حسن خلق این است که با رویی گشاده و چهرهاي باز با مردم برخورد کنیم، نه

با چهرهاي عبوس و درهم و گرفته. امیرالمؤمنین(ع) در بیان آداب دیدار دوستان و برادران ایمانی میفرمایند:

اِذا لَقِیْتُمْ إخوانَکُمْ فَتَصافَحُوا وَ اَظْهِرُوا لَهُمُ البَشاشَ ۀَ وَ الْبِشْرَ تَتَفرَّقُوا و ما عَلَیْکُمْ مِنْ الاَوْزار قَدْ ذَهَبَ؛ چون با

برادران خود دیدار کردید، با هم دست بدهید و اظهار خوشرویی و خندرویی کنید تا چون از یکدیگر جدا شوید،

آنچه بار گناه بر دوش شماست، برداشته شده باشد.

ببینید در یک برخورد اخلاقی و الهی چقدر برکت خوابیده است. با برادران دینی مصافحه میکنید و چهرة خوش

و بشاش به یکدیگر نشان میدهید، بار سنگین گناهان که پشت انسان را خم میکند، همه از روي دوش شما

برداشته میشود و سبکبال میشوید.

چقدر شیطان از این برخوردهاي اخلاقی ناراحت میشود؛ چون تمام گناهانی را که بار شما کرده بود، فرو میریزد

و زحماتش به هدر میرود. یک برخورد خوب، یک لبخند، یک خوشرویی با برادران و دوستانت کار استغفار را میکند.