امام ابومحمد حسن بن علی العسکری علیه السلام:
محل تولد: سامراء
سال تولد: 232 ه.ق
پدر: امام دهم حضرت هادی علیه السلام
مادر: حُدَیثَه(سوسن)
القاب: زکی، نقی
کنیه: ابومحمد
سن امامت: 22 سالگی
مدت امامت: 6 سال
- مشخصات ظاهری امام علیه السلام: گندمگون، درشت جشم، خوش صورت، نیکو اندام و باهیبت و جمال بود.
- زهد امام: «کامل مدنی» جهت سوال خدمت امام شرفیاب شد می گوید: وقتی به خدمت آن گرامی وارد شدم دیدم لباس سفید و نرمی بر تن دارند. نزد خود گفتم: «ولی خدا و حجت او لباس نرم و لطیف می پوشد و ما را به مواسات با برادران فرمان می دهد و از پوشیدن چنین لباسی باز می دارد!»
امام تبسم نمودند و آستین های خود را بالا زدند.]دیدم[پلاسی سیاه و خشن-]در زیر[- بر تن دارند و فرمودند: «ای کامل! هذا لله و هذا لکم. این(پلاس خشن) برای خداست و این(لباس نرم که روی آن پوشیده ام) برای شماست».
- پاسخ امام علیه السلام: محمد بن الحسن بن میحون می گوید: به امام عسکری علیه السلام نامه نوشتم و از فقر و تهیدستی گله کردم. بعد پیش خود گفتم: مگر امام صادق علیه السلام نفرمودند: «الفقر معنا خیرٌ من الغنی مع غیرنا و القتل معنا خیر من الحیاه مع عدوّنا؛ تنگدستی با ما بهتر از بی نیازی با دیگران و کشته شدن با ما بهتر از زنده ماندن با دشمنان ما است.»
امام در پاسخ نوشتند: «وقتی گناه اولیاء و دشمنان ما زیاد شود خدای عزیز و جلیل آنان را به وسیله ی فقر و تنگدستی از عیب و گناه می رعاند، در عین آنکه از بسیاری از گناهانشان عفو و گذشت می فرماید. همچنان که پیش خود گفتی فقر با ما بهتر از بی نیازی با دشمنان ماست، و ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند پناهگاهیم و برای کسانی که از ما بینش بجویند نور و برای کسانی که به ما متمسک شوند نگاهبانیم کسی که ما را دوست دارد در قله بلند(قرب) با ماست و کسی که از ما منحرف شود به سوی آتش خواهد رفت.»
(کشف الغمه ،چاپ تبریز، ج3، ص30)
- ارتباط با غیب امام: عمر بن ابی مسلم می گوید:«سمیع مسمعی» همسایه دیوار به دیوار من بود و مرا بسیار آزار می داد؛ به امام حسن عسکری علیه السلام نامه ای نوشتم و تقاضا کردم دعا بفرمائید خداوند فرجی بفرماید. پاسخ دادند:«تو را به فرجی سریع بشارت می دهم. تو مالک خانه همسایه مذکور خواهی شد.»
پس از یک ماه آن مرد فوت کرد و من خانه او را خریدم و به برکت امام آن را به خانه خود ضمیمه ساختم.
پاره ای از سخنان امام حسن عسکری علیه السلام
- «بر تو باد به میانه روی در زندگی، و از اسراف و زیاده روی بپرهیز.»(احقاق الحق، ج12، ص373)
- «ستیزه و جدال مکن که آبرویت می رود و شوخی مکن که بر تو جرأت می یابند.»(الانوار البهیه، چاپ مشهد، ص161)
- «اظهار شادمانی نزد فرد اندوهمند، دور از ادب است.»(احقاق الحق، ج12، ص373)
- «برای تأدیب خویش کافی است از آنچه برای دیگران نمی پسندی اجتناب کنی.»
نوشته شده توسط خانم صرامی