«آب بر آتش» به مناسبت روز نُه دي

حوادث به وجود آمده پس از دهمين دوره انتخابات رياست جمهوري، يکي از عجيب ترين و پيچيده ترين فتنه هايي بود که انقلاب اسلامي در طول عمر خويش با آن مواجه گردید، اين تحولات را مي توان به معناي واقعي کلمه «فتنه» ناميد، چرا که رخدادهاي آن، بوته آزمايشي فراهم نمود که نه تنها تمام ارکان نظام و نيز شخصيت ها و جريان هاي سياسي را درگير خود ساخت بلکه پاي مردم را نيز به آن کشيد ، فتنه گران تلاش داشتند تا در شرايطي که به لحاظ دموکراتيک و از طريق صندوق هاي راي نتوانستند به اهداف خود دست يابند حالا براي حفظ وجهه خود و ادعاي مردمي بودن خود با تحرکاتی همچون شورش بر عليه جمهوريت، در واقع با فضاسازي مردم را وارد ميدان نموده و آنها را مطالبه گران اصلي خواست هاي نامشروع خود عنوان نمايند و بدين ترتيب خود را نمايندگان خواست و اراده ملت معرفي نمايند، از طرفي با توجه به فضاي احساسي و رواني ايجاد شده از ماه ها قبل از انتخابات که بر احتمال بروز تقلب در صورت اعلام نامي غير از نام آنها تاکيد مي کرد و نيز اتفاقاتي همچون اعلام پيروزي زود هنگام پيش از بازگشايي صندوق هاي اخذ راي، طبيعي بود که بخشي از مردم که آماده پذيرش اتهام تقلب در انتخابات شده بودند پس از نخستين فراخوان هاي صادره از سوي سران فتنه در خيابان ها حاضر شده و خواستار رسيدگي به موضوع تقلب در انتخابات شوند.

با تمام اين احوال گذشت زمان باعث شد تا موضوع تقلب در انتخابات در تجمعات انتخاباتي به تدريج وزنه خود را از دست بدهد به طوري که اين تجمعات به تدريج از مطالبه مسالمت آميز خارج شد و رنگ و بوي اقدامات خرابکارانه و خشونت طلبانه گرفت و سمت و سوي اعتراضات نيز از اعتراض به نتايج انتخابات به سمت مسائل بنيادي تري همچون اصل نظام و انقلاب جهت گيري شد، به همين جهت پس از نخستين تجمعات که با حضور تعداد قابل توجهي از مردم برگزار شد به تدريج از شمار افراد شرکت کننده کاسته شد، البته فتنه گران با وجود ريزش هايي که در تعداد افراد شرکت کننده در تجمعات بعدي صورت گرفته بود همچنان از هر بهانه اي براي اعلام حضور استفاده مي کردند و حتي تلاش مي کردند تا از تجمعات انقلابي مردم نيز براي پيشبرد اين هدف سوء استفاده نمايند تا جايي که در تظاهرات روز جهاني قدس نيز که هر ساله با مشارکت ميليوني مردم در آخرين جمعه ماه رمضان برگزار مي شود حضور پيدا کرده و بر خلاف شعارهاي ميليوني مردم در حمايت از ملت مظلوم فلسطين، شعارهايي بر عليه جريان مقاومت سر داده و به اين ترتيب ماهيت خود را آشکارتر کردند، پس از اين تجمع نيز چندين تجمع به بهانه هاي مختلف از جمله 13 آبان و 16 آذر نيز شکل گرفت که ويژگي شاخص همه آنها بود که مساله تقلب در انتخابات در جملگي آنها حذف يا حاشيه اي شده و به جاي آن شعارهاي ساختار شکنانه و ضد انقلابي سر داده مي شد به طوري که در برخي از اين تجمعات رسما بر بهانه بودن بحث تقلب در انتخابات با اين شعار تاکيد مي شد: «انتخابات بهانه است/اصل نظام نشانه است»
در اين ميان فتنه گران کار هتاکي را به جايي رساندند که ساحت امام راحل (ره) را مورد هتک حرمت خويش قرار دادند که البته با واکنش مناسب مردم مواجه شد.
جسارت آميز ترين تحرک فتنه گران در روز 6 دي سال 88 رخ داد؛ روزي که به مناسبت عاشورا زمين و زمان در غم مصايب اهل بيت علیهم السلام گريان بود و در سرتاسر ايران اسلامي دسته هاي عزا و مصيبت به اين مناسبت برپا بود، در اين روز فتنه گران با فراخوان شبکه هاي معاند هتاکي را به اوج رسانده و اين بار نه انتخابات، نه اصل نظام، نه ولايت فقيه، و نه ساحت رهبران نظام بلکه ساحت امام حسين علیه السلام را مورد جسارت و اهانت قرار دادند به طوري که علاوه بر زدن سوت و کف و سردادن هلهله در خيابان، به دسته هاي عزاداري حسيني نيز تعرض و جسارت نمودند.
در اين ميان نکته مهمي که در طول تمامي تحرکات هتاکانه فتنه گران کف خيابان بايد به آن اشاره کرد اين است که در تمام اين مدت سران فتنه که عامل اصلي کشاندن اين جماعت به خيابان ها بودند، نه تنها حاضر نشدند حتي براي يک بار ميان خود و جماعت هتاک مرزبندي نمايند بلکه استفاده يکي از سران فتنه از تعابيري همچون «مردم خداجوي» براي هتاکان روز عاشورا در واقع همسویی با آنان را تقويت کرد.
به همين دليل پس از اينکه هتاکي هاي فتنه گران در روز عاشوراي 88 به اوج خود رسيد، کاسه صبر مردم نيز لبريز شد و اين بار اکثريت مردم اعم از کساني که به کانديداي معترض راي داده بودند و نيز کساني که به افراد ديگري راي داده بودند در راستاي دفاع از حريم ولايت و امامت وارد صحنه شده و حماسه نه دي را رقم زدند و به سران فتنه نيز متذکر شدند که اگر آنان حاضر نيستند به خاطر منافع نامشروع خود، حتي با دشمنان قسم خورده اسلام و انقلاب مرزبندي نمايند، مردم و حتي حاميان ديروز آنها قاطعانه مرزبندي خود را با سران فتنه و فتنه گران اعلام مي دارند، به اين ترتيب حضور ميليوني و پرشور مردم در روز نه دي سال 88 حماسه اي را خلق کرد که همچون آبي خروشان آتش هشت ماهه را اطفا کرد و به همين دليل پس از حماسه عظيم و ماندگار مردم در روز نه دي، فتنه گران جرات وجسارت تحرک را از دست دادند به طوري که آخرين تحرک آنها در روز 22 بهمن 88 بدون استقبال مواجه شد و با توجه به کنار رفتن پرده ها و مشخص شدن چهره فتنه گران، آخرين فراخوان گسترده آنها در 25 بهمن سال بعد نيز که عليرغم عدم فروغ تلاشي براي احياء جريان فتنه عنوان شده بود با واکنش اعتراضي عموم مردم و حتي خواص و نخبگاني که در طول دوران فتنه سياست سکوت را اتخاذ کرده بودند مواجه شد، از همين روي مي توان گفت مردم در جريان حماسه نه دي و در دفاع از ارزش ها و آرمان هاي اسلامي و انقلابي نه تنها نقش اصلي و اساسي را ايفا کردند بلکه اثبات کردند که از نظر بصيرت، زمان شناسي و دشمن شناسي از بسياري از خواص جامعه نيز پيشگام ترند، شکوه و عظمت حضور مردم در اين حماسه بزرگ به اندازه اي مشخص بود که حتي رسانه هاي معاند نيز مجبور به اعتراف به اين حضور شدند چنانکه مقام معظم رهبري نيز به همين واقعيت اشاره کرده و فرمودند :
«دشمنان ما تصور می کردند با رحلت امام، آغاز فروپاشی این نظام مقدس کلید زده خواهد شد، آنها خیال می کردند امام که رفت، به تدریج این شعله خاموش خواهد شد، این چراغ خاموش خواهد شد. بعد، مراسم تشییع جنازه‌ی امام، آن احساسات مردم، آن حرکت عظیم مردم در حمایت از کاری که خبرگان کردند، اینها را مأیوس کرد، یک برنامه‌ریزی ده ساله کردند - این تحلیل من است، این به معنای اطلاع نیست؛ تحلیلی است که قرائن آن را برای ما اثبات می کند - ده سال بعد امیدوار بودند که نتیجه بدهد، سال ۷۸ که آن حوادث پیش آمد، آن کسی که این حوادث را خنثی کرد، مردم بودند، روز بیست و سوم تیر سال ۷۸ مردم آمدند در خیابانها، توطئه‌ی دشمن را که سالها برایش برنامه‌ریزی کرده بودند، در یک روز باطل کردند. آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامه‌ریزی ده‌ساله بود تا سال ۸۸ . به نظرشان فرصتی به دست می‌آمد. به خیال خودشان زمینه‌ها را آماده کرده بودند. مطالباتی هم مردم داشتند - مردمی که وابسته‌ی به نظامند، وفادار به نظامند - فکر کردند از این مطالبات بتوانند استفاده کنند؛ لذا آن قضایای سال ۸۸ به وجود آمد. دو سه ماه تهران را متلاطم کردند - البته فقط تهران را - دو سه ماه توانستند دلها و ذهنها را به خودشان مشغول کنند. اینجا هم مردم آمدند توی میدان، بعد از آنکه باطنها ظاهر شد، در روز قدس مردم دیدند که اینها حرف دلشان چیست، در روز عاشورا فهمیدند که اینها عمق خواسته‌هاشان تا کجاست، مردم عزیز ما به میدان آمدند و حماسه‌ی نُه دی را به راه انداختند، نه فقط در تهران، بلکه در سراسر کشور، میلیونها نفر در روز نهم دی، بعد هم بلافاصله در بیست و دوی بهمن آمدند توی میدان، غائله را ختم کردند. این، هنر مردم است.»[1]
«روز نهم دی شما دیدید در این کشور چه اتفاقی افتاد و چه حادثه‌ای پیش آمد. دشمنان انقلاب که همیشه سعی می کنند راهپیمائی‌های میلیونی را بگویند چند هزار نفر آمده‌اند - تحقیر کنند، کوچک کنند - اعتراف کردند و گفتند در طول این بیست سال، هیچ حرکت مردمی‌ای به این عظمت در ایران اتفاق نیفتاده است؛ این را نوشتند و گفتند.»[2]
به اين ترتيب نه دي با حضور پرشکوه مردم تبديل به يک حماسه ماندگار و نقطه پاياني بر فتنه 88 گرديد، هر چند خاصيت برخي فتنه ها اين است که خاموش نمي شوند بلکه به شکل آتشي پنهان در دل خاکستر ها منتظر فراهم شدن شرايط هستند و به همين دليل لازم است هر ساله در مناسبت هاي مختلف از جمله ايام حماسه ماندگار نه دي با يادآوري آن روزها و فتنه ها، درس ها و عبرت هاي آن حوادث بازگويي شود تا مبادا در آينده دچار «فتنه هاي اکبر» گرديم.

………………………………………………………………………..

[1] بيانات در بيست و دومين سالگرد ارتحال امام خميني ره ، 14/3/1390، http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=12595
[2] بيانات در ديدار فرمانده و پرسنل نيروي هوايي ارتش ، 19/11/1388 ، http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=8845

 مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم