جوينده يابنده است

راوي مي گويد: امام صادق عليه السلام عرض كردم : دو آيه در كتاب خدا وجود

دارد كه آن دو را مي جويم ولي نمي يابم . امام عليه السلام فرمود: آن دو آيه

كدام است ؟ عرض كردم : سخنن خداوند عز و جل كه مي فرمايد:

ادعوني استجب لكم بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را و ما او را مي خوانيم

و اجابتي نمي بينيم . امام عليه السلام فرمود: گمان كرده اي خداوند خلاف

وعده كرده است ؟ عرض كردم : نه

ادامه »

#كمپين شاگردان مکتب امام جعفر صادق (علیه السلام)

توصيه به رانندگان

گروهي نزد امام صادق عليه السلام بودند امام عليه السلام به جمعي از

آنها رو كرد و فرمود: چرا ما را سبك مي شماريد؟ مردي از اهل خراسان از

جا برخاست و عرض كرد: ما به خدا پناه مي بريم كه شما را سبك شماريم

يا چيزي از دستورات شما را ناديده انگاريم . امام عليه السلام فرمود: مگر

صداي درخواست فلاني را در نزديك جحفه نشنيدي كه به تو مي گفت : مرا

به اندازه يك ميل (چهل كيلومتر) سوار كن به خدا قسم خسته و درمانده

شده ام و تو سرت راهم براي او بلند نكردي واو را سبك شمردي و هر كس

مومني را سبك شمرد احترام خدا را تباه ساخته است.

قصه هاي تربيتي چهارده معصوم (عليهم السلام) / محمد رضا اکبري

انديشه قم

#كمپين شاگردان مکتب امام جعفر صادق (علیه السلام)

ابو بصير گفت : براي تسليت گفتن وفات امام صادق عليه السّلام به خدمت

ام حميده مادر گرامي امام كاظم عليه السّلام رسيدم . ام حميده به گريه افتاد

و من هم به گريه كردن او گريستم . پس فرمود: اي ابا محمّد؛ اگر مي ديدي

حضرت صادق عليه السّلام را در وقت موت ، همانا امر عجيبي مي ديدي .

امام چشمان خود را گشود و فرمود: جمع كنيد نزد من هر كسيكه ما بين

من و او خويشاوندي است . ما همّت كرديم و همه را نزد او جمع كرديم .

آن حضرت نظر كرد بسوي ايشان و فرمود: همانا شفاعت ما نصيب كساني

كه نماز را سبك مي شمارند نخواهد شد.

نماز خوبان / علي احمد پور ترکماني

انديشه قم

نخستین عطا

نخستین عطا و بخششی که انسان میتواند نسبت به دیگران داشته باشد، این است که با

خوشرویی با آنان برخورد نماید و بهترین چیزي که طرف مقابل از انسان دریافت میکند، بشاشت

و تبسمی است که روي لب انسان نقش میبندد.

انسان آنقدر که از خوشرویی بهرهمند میشود، از بخشش مادي بهره نمیگیرد. چون وقتی انسان

با بشاشت و گشادهرویی کسی رو به رو میشود، روحش شاد میشود و از او نشاط و انبساط

خاطر میگیرد. و این آسانترین و کم خرجترین بخشش است و هم از این روست که

ادامه »

نشانۀ رستگاري

خوشرویی را میتوان نویدي براي ورود به بهشت و نشانهاي از رستگاري دانست.

چنانکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:

حُسْنُ البِشْرِ مِنْ عَلائِمِ النَّجاةِ؛ گشاده رویی از علائم و نشانههاي نجات و رستگاري است.

گشادهرویی از اموري است که جلب رحمت الهی میکند و انسان خوشرو مورد رحمت الهی

است. رسول خدا(ص) این حقیقت را اینگونه بیان فرموده اند:

رَحِمَ الله کُلَّ سَهْلٍ طَلِقٌ؛ خداوند هر شخص آسانگیر و گشاده رو را مورد رحمت خویش قرار دهد!

بهشت واجب

برخورد خوب و گشاده رویی با مردم، بلکه با همۀ خلایق از اوصافی است که خداوند دوست دارد و

انسان را به سوي بهشت سوق میدهد. نه تنها انسان از خوشرویی لذت میبرد، بلکه حیوانات و

گیاهان و حتی جمادات از آن بهره مند هستند. یعنی همۀ خلایق از گشاده رویی و نشاط انسان

بهره مند میشوند و به سبب همین خصلت، انسان به سوي زیباییها سوق داده میشود و بهشتی

میگردد.

از امام صادق(ع) چنین روایت شده است:

ثلاثٌ مَنْ اَتَی الَله بِواحِ دَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ الُله لَهُ الجَنَّۀَ الإنفاقُ مِنْ إِقْتارٍ وَ البِشْرُ بجمیعِ العالَمِ و الإنصافُ

مِنْ نَفْسِهِ؛ سه چیز است که هر کس یکی از آنها را براي خدا انجام دهد، خداوند بهشت را بر او واجب

گرداند: انفاق در حال تنگدستی، خوشرویی با همۀ عالم و هستی و از خود انصاف و عدالت به خرج

دادن و به حق قضاوت کردن.

بنابراین، باید با همۀ خلایق گشاده رو بود و با روي باز با آنان برخورد نمود. البته در مواردي خاص اگر

گشاده رویی مُهر تأییدي بر یک عمل خلاف باشد، جایز نیست. مثلًا در مواردي انسان باید با چهرة

خود نشان دهد که از یک عمل ناپسندي بري و بیزار است

و این یک مرتبه از مراتب نهی از منکر است. این موارد استثناست.

خصلت هر آزاده

امیرالمؤمنین(ع) خوشرویی را روش هر انسان آزاده میدانند.

حُسْنُ البِشْرِ شیمَۀُ کُلِّ حُرٍّ؛ شکفتگی و گشادهرویی نیکو، خصلت هر انسان آزاده است.

یکی از لوازم آزادگی، گشادهرویی و نشاط است. در حقیقت انسان با این خصلت نیکوي خود، به

همۀ خلق بخشش میکند. چون خود خوشرویی یک عطاي معنوي است. و این خصوصیت است

که از او یک انسان آزاده میسازد.

زدودن کینه ها

گشاده رویی یکی از بهترین راههاي نفوذ در دل دیگران و جبران کوتاهی ها و زدودن کینه هاست.

و امیرالمؤمنین(ع) چه زیبا از این حقیقت پرده برداشته اند:

اِنَّ اَحْسَنَ ما یَألَفُ بِهِ النّاسُ قُلُوبَ أَوِدّائِهِمْ وَ نَفَوْا بِهِ الضِّغْنَ عَنْ قُلُوبِ اَعْدائِهِمْ حُسْنُ الْبِشْرِ عِنْدَ

لِقائِهِم وَ التَّفَقُّدُ فِی غَیْبَتِهِمْ وَ الْبَشاشَۀُ بِهِمْ عِنْدَ حُضورِهِمْ؛ بهترین راه براي نفوذ در دل دوستان

و زدودن کینه از دل دشمنان، گشادهرویی در هنگام برخورد؛ و از روي مهر و محبت از حال آنان

جویان شدن در هنگام غیبت؛ و نشاط و شادابی به هنگام حضورشان است.

اگر در زندگی در حق دوستان، خانواده و یا دیگران احجافی کردهایم و موجب ناراحتی آنان

شده ایم و احیاناً دیگران را از دست

خودمان دلخور کرده ایم، بانشاط و شادابی، خوشرویی و تفقد میتوان ناراحتیها و دلخوريها را

برطرف نمود.

ارتباطی زیبا

چهرة باز و بشاش نخستین چیزي است که یک ارتباط را رقم میزند. و دریافت دو نفر از یکدیگر بر مدار

همین ارتباط است. به قول امروزيها نخستین انرژي مثبتی که دو نفر میتوانند به یکدیگر ارائه دهند،

همین خوشرویی و گشادگی چهره است و ارتباطها و دریافتهاي بعد هم بر همین اساس بنا نهاده

میشود. و اگر زیر بناي روابط، مهر و محبت باشد، جامعه به سوي کمال و سعادت روان میشود

  #كمپين شاگردان مکتب امام جعفر صادق (علیه السلام)

نشانه‌هاى ايمان و مؤمن حقيقى

يَا ابْنَ جُندَب، اِنَّما المُؤمِنونَ الّذينَ يَخافُونَ اللّهَ و يُشْفِقُونَ اَن يُسْلَبوا ما اُعطُوا مِنَ الهُدى

فَإِذا ذَكَرُوا اللّهَ وَ نَعْمائَهُ وَجِلُوا و اَشْفَقُوا وَ اِذا تُليَتْ عليْهِم اياتُهُ زادَتْهُم اِيماناً مِمّا اَظْهَرَهُ

مِنْ نَفاذِ قُدرتِه وَ على ربِّهم يَتوَكَّلونَ.

امام صادق(عليه السلام) نيز در اين روايت مى‌فرمايند، مؤمنان كسانى هستند

كه: إذا ذَكَرُوا اللَّهَ و نَعْمائَهُ وَجَلوا. «وَجَل» يعنى: لرزش دل. مؤمنان كسانى‌اند

كه وقتى ياد خدا مى‌شود دلشان به لرزه مى‌افتد. خداوند در وصف قرآن فرموده است:

كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ؛(1) خاصيت قرآن اين است

كه وقتى تلاوت مى‌شود كسانى كه ايمان دارند وقتى آن را مى‌شنوند مو بر اندامشان

راست مى‌شود. ثُمَّ تَلينُ جُلودُهُمْ و قُلُوبُهُمْ الىِ ذِكْرِ اللّهِ؛ ابتدا آن حالت را پيدا مى‌كنند،

اما سپس انس مى‌گيرند و پوستشان دوباره نرم مى‌شود و به حالت اوليه باز مى‌گردد.

ادامه »