یک نکته آموزنده از استادالفقها شیخ مرتضی انصاری(ره)

علت افزایش گناه شنونده- غیبت- به خاطر آن است که سکوت او موجب تجری و جرأت غیبت کننده می شود و در نتیجه او را در ارتکاب مجدد غیبت و دیگر گناهان تشویق می کند.

به هر حال، انسان تا می تواند باید غیبت برادر دینی را رد کرده و از وی دفاع نماید.

یکی از مواردی که از حکم حرمت غیبت استثناء شده، نصیحت مشورت کننده است؛ زیرا کسی که مورد مشورت قرار می گیرد، وظیفه دارد آن چه را که به خیر و صلاح طرف مشورت است به وی تذکر دهد و اگر نگوید به او خیانت کرده و گاهی از اوقات مفسده نصیحت نکردن از ارتکاب غیبت بیشتر است.

حتی اگر کسی با انسان مشورت نکند و بخواهد با زنی ازدواج کند که عیوب او را نمی داند و این شخص می داند که آن زن دارای نواقصی هست که اگر آن ها را به این مرد تذکر ندهد زیان هایی به بار خواهد آورد، اینجا نیز باید او را آگاه کند، هر چند از این طریق مرتکب غیبت شود و تردیدی نیست که ارتکاب این غیبت از ترک نصیحت مؤمن بهتر است، به خصوص آن که ظاهر برخی از روایات دلالت دارد بر اینکه نصیحت مؤمن واجب است.