گوشه ای از نصایح لقمان
اگر در کودکی خود را ادب کنی، در بزرگی از آن بهره مند می شوی*
از کسالت و تنبلی بپرهیز، بخشی از عمرت را برای آموزش قرار بده و با افراد لجوج، گفتگو و جدل نکن*
با فقها مجادله مکن، با فاسق رفیق مشو، فاسق را به برادری مگیر و با افراد متّهم، همنشین مشو*
تنها از خدا بترس و به او امیدوار باش. بیم و امید نسبت به خدا در قلب تو یکسان باشد*
بر دنیا تکیه نکن و دل مبند و دنیا را به منزله پُلی در نظر بگیر*
بدان که در قیامت از تو درباره ی چهار چیز می پرسند: از جوانی که در چه راهی صرف کردی، از عمرت که در چه فنا کردی، از مال و دارایی ات که از چه راهی به دست آوردی و آن را در چه راهی مصرف کردی*
به آنچه در دست مردم است چشم مدوز و با همه ی مردم با حُسن خلق برخورد کن*
با همسفران زیاد مشورت کن و توشه ی سفر خود را بین آنها تقسیم کن*
اگر با تو مشورت کردند، دلسوزی خود را خالصانه به آنها اعلام کن. اگر از تو کمکی درخواست کردند، مساعدت کن و به سخن کسی که سنّ او بیشتر از توست، گوش فرا ده*
نمازت را در اوّل وقت بخوان، نماز را حتّی در سخت ترین شرایط به جماعت بخوان*
اگر در نماز بودی، قلب خود را حفظ کن*
اگر در حال غذا خوردن بودی، حلق خود را حفظ کن*
اگر در میان مردم هستی، زبان خود را حفظ کن*
هرگز خدا و مرگ را فراموش مکن، امّا احسانی که به مردم می کنی یا بدی که دیگران در حقّ تو می کنند فراموش کن*
دقایقی با قرآن/ محسن قرائتی