کمبود اخلاق

بداخلاقی پدیدهاي است که همۀ خوبیها را از بین میبرد. اگر کم باشد، با فشار قبر جبران

میشود، و چنانچه زیاد باشد، انسان را جهنمی میکند.

اگر میبینیم در روایات، بهشت و جهنم منوط به اخلاق خوب و بد است، این حاکی از اهمیت

اخلاق است. حسن خلق را باید به عنوان یک امر واجب تلقی کرد، بلکه از نماز و روزه و

خمس و زکات و حج هم واجبتر است. کسانی که با امامان، دشمنی کردند و آنها را به

شهادت رساندند، همه اهل نماز بودند. روزه میگرفتند، حج میرفتند و نماز جمعه میخواندند.

آنچه آنان را به این رذالت کشاند، کمبود اخلاق بود. اگر یک صفت اخلاقی در آنها بود، آیا

میتوانستند این کارها را انجام دهند؟ اگر رحم و گذشت داشتند، آیا میتوانستند به چنین

فجایعی دست بزنند؟ اگر سخاوت داشتند، آیا میتوانستند آب ندهند؟

آنها از نظر اخلاقی در تنگنا بودند.