کاظم آل محمد صلی الله علیه و آله

ائمه: مظهر حلم بودند. روایت شده است که یکی از غلامان حضرت موسی بن جعفر(ع) که ظرف

غذاي داغ در دست داشت، به سوي آن حضرت آمد و بر اثر عجله ظرف غذاي داغ روي سر و صورت

آن حضرت ریخت. حضرت ناراحت شدند.

 آن غلام این آیه را که در وصف اهل تقوي است خواند : « وَ الْکاظِمینَ الغَیْظَ؛ و خشم خود را فرو

میبرند »  حضرت فرمودند : «قَدْ کَظِمْتُ؛ خشمم را فرو بردم»غلام ادامه داد : « وَ الْعافینَ عَنِ النّاسِ؛

واز خطاهاي مردم در میگذرند » حضرت فرمودند : « قَدْ عَفَوتُ؛  درگذشتم » غلام ادامه آیه را خواند :

« وَ الُله یُحِبُّ المُحْسِنینَ؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد » حضرت فرمودند: « اَنْتَ حَرٌّ لِوَجْهِ الِله؛

تو در راه خدا آزادي  » و فلان ملکم را هم به تو بخشیدم.

 ممکن است کسی خشم خود را فرو برد، ولی بخواهد قصاص کند. خدا میفرماید: بعد از فرو

بردن خشم، عفو هم بکن و قشنگتر از آن این است که به او هدیه هم بدهی.

بدي را بدي سهل باشد جزااگر مردي اَحْسِنْ اِلی مَنْ اَساء