در آیه ۳۸ از سوره «ق» آمده است، در این آیه می‌خوانیم: همانا آسمان و زمین و آن چه در میان آن دو است، در شش روز (هنگام یا دوره) آفریدیم.

حالا به توضیح آیه توجه کنید:

وقتی اراده خداوند بر ایجاد چیزی تعلق گرفت آن چیز همان طور که خداوند اراده کرده است به وجود می‌آید.

یعنی اگر اراده کند موجودی در یک لحظه خلق شود، همان می‌شود که خداوند اراده کرده است و اگر اراده کند موجودی در چند میلیون سال آفریده شود و در همان زمانی که آفریده می‌شود.

۲. مراد از سته ایام (۶ روز) شش روز معمولی نیست. می‌توانید حدس بزنید چرا؟

 خوب فکر کنید، قبل از آفرینش آسمان و زمین، کره زمین و خورشیدی وجود نداشته، تا شب و روز معمولی به وجود آید!

پس مقصود از شش روز، مرحله آفرینش یا شش دوره یا شش بخش از زمان است.

ما هم در زبان فارسی گاهی می‌گوییم روز ولی مقصود ما روز معمولی نیست؛ مثلا می‌گوییم: دنیا دو روز است دو روزی عمر ارزش ندارد که کسی را اذیت کنی و …

آیا به راستی دنیا دو روز است؟ یا عمر دنیا میلیاردها روز از روزهای معمولی است!؟