اِنَّما جَزاؤُ الَّذینَ یُحارِبونَ اللهَ وَ رَسولَهُ وَ یَسعَونَ فِی الاَرضِ فَساداً اَن یُقَتَّلُوا اَو یُصَلَّبُوا اَو تُقَطَّعَ اَیدیهِم وَ اَرجُلُهُم مِن خِلافٍ اَو یُنفَوا مِنَ الاَرضِ ذلِکَ لَهُم خِزیٌ فِی الدُّنیا وَ لَهُم فِی الآخِرَهِ عَذابٌ عَظیمٌ.

همانا کیفر آنان که با خدا و رسول به جنگ برخیزند و در روی زمین به فساد کوشند، جز این نباشد که آنها را به قتل رسانده و یا به دار کشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند(یعنی دست راست با پای چپ و بالعکس) یا با نفی بلد و تبعید از سرزمین صالحان دور کنند. این ذلت و خواری عذاب دنیوی آنهاست و اما در آخرت باز به عذابی بزرگ معذّب خواهند بود.

سوره مائده/ آیه33