وظایف مبلّغ از نگاه قرآن

- خودسازی و تبلیغ عملی: «اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم؛ آیا مردم را به نیکی دستور می دهید و خودتان را فراموش کرده اید».

- تعلیم و تربیت مردم: «هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلوا علیهم ایاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه؛ او خدایی است که در بین مردم درس نخوانده، رسولی از خودشان برانگیخت تا آیات خداوند را بر آنان تلاوت کند و آنها را پاک سازد و کتاب و حکمت را به ایشان بیاموزد».

- تبلیغ ولایت و رهبری: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته؛ ای رسول! آنچه از سوی خدا بر تو نازل شده است به مردم برسان که اگر نرسانی رسالت خویش را تبلیغ نکرده ای».

- مبارزه با طاغوت: «اذهب الی فرعون انه طغی؛ {ای موسی} به سوی فرعون برو، که طغیان کرده است».

- مبارزه با خرافات: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این رابطه به معاذ دستور می دهد:«و امت امر الجاهلیه الا ما سنه الاسلام؛{ای معاذ} سنت های جاهلیت را بمیران، مگر آن چه را که اسلام سنت کرده است».

- احترام به دیگران: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «اذل الناس من اهان الناس؛ ذلیل ترین مردم کسی است که به مردم اهانت کند».

توجه به نسل نو: امام صادق علیه السلام فرمودند: «علیک بالاحداث فانهم اسرع الی کل خیر؛ به نوجوانان توجه کن زیرا آنان سریعتر به هر خوبی روی می آورند».

برخورد مناسب با مخالفان: قرآن کریم در برخورد با مخالفان بی آزار می فرماید: «لکم دینکم ولی دین؛ دین شما برای خودتان و دین من برای خودم». و در برخورد با بستگان منحرف که زیر بار حق نمی روند می فرماید: «یا نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح؛ ای نوح! او(پسرت) اهل تو نیست، زیرا او را عملی ناشایسته است». و در برخورد با هوادارانی که مخالف شده اند می فرماید: «و من یرتدد منکم عن دینه فیمت و هو کافر فاولئک حبطت اعمالهم فی الدنیا و الاخره؛ و کسی از شما که از دینش برگردد و بمیرد در حالی که کافر است، پس ایشان اعمالشان در دنیا و آخرت نابود می شود».

و همچنین قرآن کریم با هر یک از گرو های دیگر برخوردی مناسب خودشان دارد.

ماهنامه شمیم یاس/ شماره118