وَ رُوِىَ اَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ اِلاّ قالَ اَمامَ الْخُطْبَةِ:

گفته شده كه امام كمتر بر منبر قرار مى گرفت مگر اينكه پيش از سخنرانى مى فرمود:

اَيُّهَا النّاسُ اتَّقُوا اللّهَ، فَما خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ،

اى مردم، خدا را پروا كنيد، كسى بيهوده و عبث آفريده نشده كه بازى كند،

وَلا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ، وَ ما دُنْياهُ الَّتى تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَف

و رها نشده تا كار بيهوده انجام دهد، دنيايش كه خود را در ديده او آراسته عوض

مِنَ الاْخِرَةِ الَّتى قَبَّحَها سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ. وَ مَا الْمَغْرُورُ

آخرتى نشود كه آن را به ديدن نزد او زشت نموده، و مغرورى كه به

الَّذى ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيا بِاَعْلى هِمَّتِهِ كَالاْخَرِ الَّذى ظَفِرَ مِنَ

اعلا درجه همت خود به دنيا دست يافته مانند كسى نيست كه از

الاْخِرَةِ بِاَدْنى سُهْمَتِهِ.

آخرت به كمترين سهمى پيروزى پيدا نموده.