نماز در معارف دين:
در دين اسلام اهميت زيادي به نماز و ارتباط پيوسته با پروردگار عالم داده شده است. اين ارتباط با خالق هستي و سر بر آستان دوست فرود آوردن به حدي براي تكامل اين موجود خاكي ضروري دانسته شده كه بر هر فرد مسلمان واجب گرديده، در شبانهروز پنج مرتبه خود را از تمّنيات دنيا خالص گردانده، در محضر پروردگار خويش سر بر سجده گذارد و اظهار خشوع و بندگي نمايد،. در آن حال است كه اين موجود فقير اجازة تشرف به محضر غني مطلق را يافته و با او به راز و نياز و مناجات ميپردازد.
متون دين سرشار از عباراتي است كه در آن نماز و مناجات با پروردگار از عاليترين جلوههاي عبوديت،پلكان ترقي و ستون دين و … شمرده شده است. به عنوان نمونه به برخي از اين عبارات اشاره ميكنيم.
نماز پلكان ترقي و عروج انسان مؤمن است.«الصلوة معراج المؤمن» (رسول اكرم (ص) )[1]
نماز داروي نسيان و وسيلة ذكر خداوند است.«اقم الصلوة لذكري »(طه/ آيه 4) نماز پايه و ستون دين است« و هي عمود دينكم »(امام صادق (ع) )[2]
نماز، اهرم استعانت در غمها و مشكلات است. خداوند در قرآن ميفرمايد: «و استعينوا بالصبر و الصلوة » (بقره/45)(از صبر و نماز در مشكلات كمك بگيريد و بر آنها پيروز شويد.)نماز نور چشم پيامبر عزيز اسلام است. «قرة عيني في الصلوة»(رسول اكرم (ص) ) [3]
نماز كليد بهشت است«الصلوة مفتاح الجنة »(رسول اكرم (ص)) [4]
نماز وسيلة سنجش مردم است«الصلوة ميزان »(رسول اكرم (ص))[5]
در احاديث، نماز به نهري تشبيه شده كه انسان روزي پنج بار خود را در آن شستشو ميكند و ديگر چركي باقي نميماند.(امام باقر (ع)[6])
نماز داروي تكبر است.«والصلوة تنزيها عن الكبر»[7]
حضرت علي (ع)فرمودند ،خداوند نماز را واجب كرد تا انسان را از كبر، دور سازد. نماز وسيلة تشكر از خداوند بر نعمتهاي اوست.«فصل لربك و انحر»(كوثرـ2) خداوند به پيامبر (ص)خطاب نمود كه به شكرانة نعمت كوثر ( حضرت فاطمه (س) كه به تو عطا كرديم به درگاه ما نماز بگذار و در راه خدا قرباني كن. نماز انسان را از بديها و زشتيها باز ميدارد.«ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر »( عنكبوت ـ 29) و نماز مرز بين عبوديت پروردگار و عبوديت شيطان است.«بين العبد و الكفر ترك الصلوة»[8] (رسول اكرم (ص)).
از اين روست كه علماء رباني و اولياء خدا به هنگام نماز، چه نمازهاي واجب و چه نمازهاي مستحب خصوصا نماز شب،دست از همه تعلقات دنيوي شسته و خود را براي اقامة نماز و صحبت با خالق بينياز آماده مي كردند، گو اينكه به مهيماني شخص كريمي ميروند؛ لذا به فرموده قرآن كريم نماز براي اولياءخدا و خاشعين در محضر حق امري شيرين و آسان است «وانها لكبيرة الا علي الخاشعين»(بقره/ 45) آنها با ايمان به كلام پروردگارشان كه فرمود:«اذا سألك عبادي عني فاني قريب اجيب دعوة الداع اذا دعان»(بقره/186)«زماني كه بندگان من مرا ميخوانند پس من به آنها نزديك هستم و دعا و خواهش آنها را زماني كه مرا ميخوانند اجابت ميكنم»، چون عبدي ذليل همواره خود را در محضر حق حاضر دانسته و با او به مناجات و راز و نياز ميپردازند و جز او كسي را لايق استعانت و عرض حاجت نميدانند.[9]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] . آداب الصلوة، ص 3 و 34 ـ امام خميني(ره) مؤسسة تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره) ـ چاپ سوم 72، كه اين روايت را به نقل از كتاب اعتقادات علامة مجلسي ص 29 آورده، كه منبع اصلي آن يافت نشد و در منابع اصلي ديگر هم اين روايت يافت نشد.
[2] . مستدرك الوسائل ـج 1ـ ص 172 (كتاب الصلوه ـ ابواب اعداد الفرائض و نوافلهاــ باب 7) محدث نوري ـ المكتبه الاسلاميه ـ طهران 1382 ه ق ـ چاپ خطي .
[3] . فروع كافي ـ ج 5ـ ص 323، مرحوم كليني، دارالكتب الاسلاميه، تهران 1350ه ش
[4] . نهج الفصاحة ـ حديث 1588ـ ابوالقاسم پاينده ـ انتشارات جاويدان- چاپ دوم 1336- تهران.
[5] . الفروع من الكافي- ج 3-ص 267- الكليني الرازي- (دارالكتب الاسلاميه- چاپ دوم 1362)
[6] . وسائل الشيعه ـ ج 3 ـ ص 7 ـ شيخ حر عاملي ـ تحقيق: شيخ عبدالرحيم رباني شيرازي- (چاپ ششم- 1402ه ق- مكتبه الاسلاميه طهران)
[7] . نهج البلاغه- حكمت 244- ص 1197- (با ترجمه و شرح فيض الاسلام- انتشارات فيض الاسلام بهمن 1366)
[8] . نهج الفصاحه ـ حديث 1098.
[9] . پرتوي از اسرار نماز، ص 79 ـ 84، محسن قرائتي، سازمان تبليغات اسلام، دوّم / 1370.
اندیشه قم