نقش فاطمه سلام الله علیها در دفاع از حریم ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام
در قرآن کریم آمده: یا أَیُّهاالَّذینَ آمَنوا أَطیعُوا اللهَ وَ أَطیعُوا الرَّسولَ وَ أُولِی الأَمرِ مِنکُم.(نساء/59) ای کسانی که ایمان آورده اید خدا را اطاعت کنید و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالامر را…. هم چنین در آیه دیگر چنین آمده: إِنَّما وَلیُّکُمُ الله وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُو الَّذینَ یُقیمونَ الصَّلاهَ وَ یُؤتونَ الزَّکاهَ وَ هُم راکِعُون.(مائده/55) سرپرست و ولی شما تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده اند و همانا که نماز را برپا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند. آیات فوق دلالت بر ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام دارد. حضرت زهرا سلام الله علیها که مفسر قرآن و عمل کننده به دستورات آن است، بر اساس وظیفه الهی به دفاع از امام زمان خویش امام علی علیه السلام که هم شوهرش بود و هم ولی خدا و حجت الهی، به نحو احسن پرداخت. از جمله هنگامی که دار و دسته حکومتیان به رهبری عمر لحظه ای دست از مزاحمت بر نمی داشتند و برای بیعت گرفتن از علی علیه السلام هر روز فشار را بیشتر می کردند، خانه فاطمه سلام الله علیها را مورد تاخت و تاز قرار می دادند و برای دستگیری علی علیه السلام نقشه ای تازه می کشیدند. کلیه هواداران علی علیه السلام را تحت فشار اختناق آمیز پراکنده کردند، اما تنها کسی که تا آخرین لحظات از علی علیه السلام دفاع کرد، فاطمه سلام الله علیها بود. فاطمه سلام الله علیها از هر فرصتی برای خلع سلاح خصم استفاده می کرد، گاهی مردم را به یاد واقعه غدیر می انداخت و می فرمود:«آیا قول رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز غدیر را فراموش کرده اید که فرمود: هر کس من مولای او هستم علی مولای اوست؟ یا گفتار او را که فرمود: ای علی نسبت به تو به من مانند نسبت هارون به موسی است؟»
هنگامی که علی علیه السلام را به اجبار پیش ابوبکر آوردند، عمر گفت: تا بیعت نکنی رهایت نمی کنیم. وی در پاسخ آنان گفت: اگر بیعت نکنم چه می شود؟ به او گفتند: در این صورت، به خداوندی که جز او خدایی نیست؛ گردنت را خواهیم زد. او گفت در این صورت، بنده خدا و برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را کُشته اید. فاطمه سلام الله علیها با همان حال زار و نزار و دردمند به مسجد رفت و فریاد کشید دست از شوهرم علی علیه السلام بردارید من ستم به او را نمی توانم تحمل کنم. به خدا قسم اگر رهایش نکنید به مزار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روم، گیسو پریشان کنم و همه تان را نفرین نمایم.
فصلنامه قرآنی کوثر/ شماره46