منزلت امام نزد مخالفين

روزي يكي از شاگردان برجسته امام صادق (عليه السلام) يعني مفضل با يكي از منكران خدا

بنام ابن ابي العوجاء برخورد كرد، و پس از آنكه چند جمله از مطالب الحاد و كفر از او شنيد،

ناراحت شد به گونه اي كه نتوانست بر خشم خود مسلط شود فرياد زد: اي دشمن خدا، دين

خدا را به مسخره گرفته اي و ذات پاك خدا را انكار مي كني ؟ و… ابن ابي العوجاء گفت : اي آقا

اگر تو اهل بحث و بررسي هستي با تو بحث مي كنيم ، چنانكه حجت و دليل تو استوار بود از تو

پيروي مي كنيم و اگر اهل بحث و بررسي نيستي و سخني باتو نداريم و اگر تو از شاگردان

جعفر بن محمد (امام صادق (عليه السلام)) هستي ، او با ما چنين برخورد نمي كرد و اينگونه

ناراحت نمي شد و ستيز نمي نمود، او گفتار ما را بيش از آنچه تو شنيدي شنيده است ، هرگز

در برابر ما بدگوئي نكرد، و در پاسخ دادن به ما از حد نزاكت خارج نشد و انه للحليم الرزين ،

العاقل الرصين ، لايعتريه خرق ولا طيش ولا نزق بدان كه او بردبار با وقار، او انديشمند متين

و استوار بود، برخوردهاي برنده و خورد كننده و سركوب آور او را از پاي در نمي آورد بلكه همچنان

استوار و خلل ناپذير بر جاي خود مي ماند، او سخن ما را مي شنيد به خوبي گوش فرا مي داد و

دليل ما را در مي يافت ، و وقتي كه سخن ما تمام مي شد به طوري كه گمان مي برديم كه او

(امام) را مغلوب ساخته ايم ، آنگاه با چند جمله كوتاه و گفتار مختصر، اساس دلائل ما را فرو

مي ريخت و حجتش بر ما غالب مي شد و راه عذر را بر ما مي بست و ديگر توان جواب رد نداشتيم

اگر تو از شاگردان او هستي همچون او با ما برخورد كن .

داستان صاحبدلان / محمد محمدي اشتهاردي

اندیشه قم