قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم
ألا اُحدّثُکُم عن أقوام لیسوا بأنبیاء و لا شهداء یغبطهم یوم القیامه الانبیاء و الشهداءُ بمنازلهم من الله علی منابر من نورٍ؟ قیل: مَن هُم یا رسول الله؟ قال: هُمُ الّذین یُحبّونَ عبادَ الله اِلی اللهِ و یُحبّونَ الله الی عبادِه. قُلنا: هذا حَبّبوا الله الی عباده فکیف یُحبّبون عباد الله الی الله؟ قال: یأمرونهم بما یحبّ الله و ینهونهم عما یکرهُ اللهُ فاذا أطاعوهُم أحبّهُمُ اللهُ.
آیا برای شما از اقوامی بگویم که با آن که پیامبر و یا شهید نبودند اما در روز قیامت، پیامبران و شهیدان به خاطر مقامی که نزد خداوند دارند و بر روی منبرهایی از نورند به آنان غبطه می خورند؟ گفته شد: ای رسول خدا آنان کیانند؟ فرمود: آنان کسانی هستند که خدا را در نظر مردم و مردم را در نظر خداوند محبوب می سازند. گفتیم: این که خداوند را در نظر بندگان محبوب می سازند روشن است اما چگونه بندگان خدا را در نظر خداوند محبوب می سازند؟ فرمود: آنان را بدان چه خداوند دوست می دارد فرمان می دهند و از آن چه خداوند ناپسند می شمارد نهی شان می کنند وقتی مردم از آنان اطاعت کنند خداوند ایشان را دوست خواهد داشت.
مشکاه الانوار/692/240