لذت فرو بردن خشم

نخستین و مهمترین حد خوشخلقی و اخلاق زیبا، حلم و بردباري و فرو بردن خشم است. این مرحله

نیازمند تمرین و ریاضت است.

آغاز کار خیلی مشکل است، ولی کم کم آسان میشود و به صورت ملکه و عادت و طبیعت ثانویه انسان

در میآید و از فرو بردن خشم و غضب لذت میبرد.

از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمودند:

خداوند به یکی از پیامبرانش وحی کرد که چون صبح شد، اولین چیزي را که با آن برخورد نمودي بخور.

صبح هنگام که به راه افتاد با کوه سیاه بزرگی رو به رو شد و ایستاد. گفت: پروردگارم به من فرمان داده

است که آن را بخورم و متحیر ماند. سپس با خود گفت: پروردگارم مرا به چیزي که توانایی ندارم فرمان

نمیدهد. از این رو به سوي آن رفت تا آن را بخورد. هر چه به آن نزدیک میشد، آن کوه کوچکتر میشد.

وقتی به آن رسید، آن را لقمهاي یافت و خورد و دید که گواراترین چیزي بود که تا به حال خورده است.

در خواب دید که به او گفته میشود: تو آنچه را که بدان مأمور بودي انجام دادي، آیا میدانی این براي چه

بود؟ گفت: نه، به او گفته شد:

اَمَّا الجَبَلُ فَهُوَ الْغَضَبُ، اِنَّ الْعَبْدَ اِذا غَضِبَ لَمْ یَرَ نَفْسَهُ وَ جَهِلَ قَدْرَهُ مِن عِظَمِ الْغَضَبِ فَاِذا حَفِظَ نَفْسَهُ وَ

عَرَفَ قَدْرَهُ وَ سَکَنَ غَضبُهُ کانَتْ عاقِبَتُهُ کَاللُّقْمَ ۀِ الطَّیِّبَۀِ الَّتی اَکَلْتَها؛ اما آن کوه غضب بود. وقتی بنده اي

غضب کند، خودش را نمی بیند و از شدت غضب ارزش خود را نمیداند. وقتی که خودش را حفظ کند و

ارزش خود را بداند و خشم او فروکش کند، سرانجام آن غضب لقمۀ گوارایی میشود که آن را میخوري.

به مناسبت ولادت امام رضا(ع)