قال الإمام الصّادق علیه السلام:
أربَعَهٌ یَذهَبنَ ضَیاعاً: مَوَدَّهٌ تمنَحُها مَن لا وَفاءَ لَهُ، وَ مَعروفٌ عِندَ مَن لا شُکرَ لَهُ، و عِلمٌ عِندَ مَن لا استِماعَ لَهُ، و سِرٌّ تُودِعُهُ عِندَ مَن لا حَصافَهَ لَهُ.
چهار چیز است که تباه می شود: دوستی کردن با کسی که وفا ندارد، و نیکی به کسی که سپاسگزار نیست، و علم آموزی به شخصی که شنوایی و پذیرش ندارد، و راز سپردن به کسی که استوار اندیش نیست.
البحار194/74