51

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

لَمّا غَلَبَ اَصْحابُ مُعاوِيَةَ اَصْحابَهُ عَلَيْهِ السّلامُ عَلى شَريعَةِ الْفُراتِ

زمانى كه ارتش معاويه در جنگ صفين بر ياران آن حضرت پيشى گرفته، راه ورود به آب فرات را اشغال

بِصِـفّيـنَ وَ مَنَـعُوهُـمْ مِـنَ الْمـاءِ

كردند و لشگر امام را از برداشتن آب مانع شدند

قَدِ اسْتَطْعَمُوكُمُ الْقِتالَ، فَاَقِرُّوا عَلى مَذَلَّة وَ تَأْخيرِ مَحَلَّة،

آنان از شما خوراك جنگ خواستند، يا به پستى تن داده و شرف خود را از دست بگذاريد،

اَوْ رَوُّوا السُّيُوفَ مِنَ الدِّماءِ تَرْوَوْا مِنَ الْماءِ. فَالْمَوْتُ

يا شمشيرتان را از خون آنان سيراب كرده تا از آب سيراب شويد. زيرا نابودى شما در آن زندگى

فى حَياتِكُمْ مَقْهُورينَ، وَالْحَياةُ فى مَوْتِكُمْ قاهِرينَ.

است كه محصولش شكست از دشمن است، و زندگى شما در آن مرگى است كه نتيجه اش پيروزى بردشمن است.

اَلا وَ اِنَّ مُعاوِيَةَ قَادَ لُمَةً مِنَ الْغُواةِ، وَ عَمَسَ عَلَيْهِمُ الْخَبَرَ حَتّى

بدانيد معاويه دسته اى گمراهان منحرف را به دنبال خود آورده، و حقيقت را از آنان پنهان كرده،

جَعَلُـوا نُحُورَهُـمْ اَغْـراضَ الْمَنِيَّةِ.

تا اين بى خبران گلوهاى خود را آماج تير مرگ نموده اند.