وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ تُوُفِّى سَهْلُ بْنُ حُنَيْف الاَْنْصارِىُّ بِالْكُوفَةِ

سهل بن حُنَيف كه در صفّين همراه حضرت بود، پس از بازگشت به كوفه

بَعْدَ مَرْجِعِهِ مِنْ صِفِّينَ مَعَهُ، وَ كانَ مِنْ اَحَبِّ النّاسِ اِلَيْهِ:

از دنيا رفت، او از محبوبترين مردم نزد امام بود، امام در مرگ او فرمود:

لَوْ اَحَبَّنى جَبَلٌ لَتَهافَتَ.

اگر كوهى مرا دوست بدارد از هم فرو ريزد.

 مَعْنى ذلِكَ اَنَّ الْمِحْنَةَ تَغْلُظُ عَلَيْهِ فَتُسْرِ عُ الْمَصائِبُ اِلَيْهِ،

معنى اين فراز اين است كه محنت و ناراحتى بر او سخت گردد و مصائب به جانب او شتاب گيرد.

وَلايُفْعَلُ ذلِكَ اِلاّ بِالاَْتْقِياءِ الاْبْرارِ، وَالْمُصْطَفَيْنَ الاَْخْيارِ. وَ هذا مِثْلُ

اين چنين نشود جز با پرهيزكاران و نيكان و برگزيدگان اخيار. و اين مانند

قَوْلِهِ عَلَيْهِ السّلامُ:

گفته آن حضرت است كه:در حکمت بعدی آمده است.