عبادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
چون پاسی از شب می گذشت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از بستر برمی خاست و پس از گرفتن وضو و زدن مسواک و تلاوت آیاتی چند از قرآن کریم، در گوشه ای به عبادت می پرداخت و اشک می ریخت. بعضی از همسرانش که او را به این حال می دیدند می گفتند: تو که گناهی نداری چرا این قدر اشک می ریزی؟ می فرمود: آیا بنده شاکر خدا نباشم؟
امّ سلمه می گوید: شبی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در خانه من بود، نیمه شب، او را نیافتم به سراغش شتافتم، دیدم در تاریکی ایستاده، دست ها را بلند کرده، اشک می ریزد و می گوید: خدایا! نعمت هایی که به من داده ای از من مگیر، دشمنم را خشنود مکن، به بلاهایی که مرا از آن ها نجات دادی گرفتارم مکن، حتی به اندازه چشم بر هم زدنی مرا به خود وامگذار. به او گفتم پدر و مادرم فدایت شوند، شما که بخشوده شده ای! فرمود: هیچ کس از خدا بی نیاز نیست. حضرت یونس آنی به خدا واگذار شد، در شکم ماهی زندانی شد.
به هنگام نماز می لرزید و هرگاه نماز را به تنهایی می خواند رکوع و سجود آن را طول می داد ولی هر گاه به جماعت نماز می خواند بسیار عاددّی و ساده برگزار می کرد. به یکی از یارانش که امام جماعت سایر مسلمانان شده بود سفارش می فرمود: هر گاه با مردم به نماز می ایستی سعی کن بعد از حمد، سوره کوچکی قرائت کنی و نماز را طول ندهی.
سیره پیامبر اکرم با نگاهی به قرآن کریم/ محسن قرائتی