شیرین ترین پیروزي

در جایی که امکان دارد باید حتی کفار را هم با خوشرفتاري برگرداند، یا دست کم جلو شرشان

را گرفت. این فرمایش امیرالمؤمنین(ع) است که به عنوان وصیت به فرزند بزرگوارش امام حسن

مجتبی(ع) فرمودند:

لِنْ لِمَنْ غالَظَکَ فَاِنَّهُ یُوشِکُ اَن یَلینَ لَکَ وَخُذْ عَلی عَدُوِّكَ بِالْفَضْلِ فَاِنَّهُ اَحْلَی الظَّفَریْنِ؛

با کسی که با تو به خشونت رفتار میکند، نرمی پیش گیر که به زودي او در برابر تو نرم خواهد شد.

با دشمن خود با فضل و کرم رفتار کن که از دو پیروزي، شیرینترین را برگزیدهاي.

اگر کسی با شمشیر محبت و نرمی و ملایمت بر دشمن خود پیروز شد، این پیروزي بسیار براي

او شیرینتر و گواراتر است. و بسیار باارزشتر از آن پیروزي است که با قهر و غلبه به دست میآید.

اگر انسان در نزاعها و خصومتها این شیوه را پیش گیرد، یعنی در برابر غلظت و خشونت و اهانت و

تندي، نرمی و ملایمت از خود نشان دهد. امید میرود که طرف مقابلش هم نرم شود. در حقیقت

نرمی شما در او اثر خواهد گذارد. هم به آتش خشم و غضب مبتلا نشدهاید و هم آتش دیگران را

هم سرد کرده اید.

در حقیقت از یک انسان خشن و عصبانی، یک انسان نرم و آرام ساخته اید. و این، کار بسیار ارزشمندي

است. باید روي آتش آب ریخت و آن را خاموش کرد، نه اینکه آن را شعله ور بسازیم و به آن دامن بزنیم.

لذتی که انسان از اینگونه برخوردهاي نرم و ملایم میبرد، وصف ناشدنی است. همینکه توانسته است

جلو یک آتش را بگیرد و خاموش کند تا به جاهاي دیگر سرایت نکند، در درون خود احساس رضایتمندي

و آرامش میکند.