شیخ صدوق
شیخ صدوق متوفای ( 381 هجری قمری )
«ابو جعفر بن علی بن بایویه » او نیز مانند پدرش «ابن بابویه »
خوانده میشود .حدود سیصد مجلد کتاب در مو ضوعات فقه ،حدیث ،
رجال ، کلام و…. تألیف کرده است . معرو ف ترین کتاب او در
فقه « من لا یحضره الفقه » است که از کتب اربعه ی معتبر
شیعه ی امامیه به شمار می رود .
شیخ صدوق ، فقیه اخباری بود ؛ یعنی فتوا بر اساس اخبار صادر
می کرد؛ البته نه اخباری به اصطلاح قرون بعدی .
قبرش در ری زیارتگاه خاص و عام است و در زمان قاجار هنگام
اصلاح قبرش جسد تازه ای او نمایان گردید. رنگ حنای ناخن دست
او پس از قرن ها مشهود بود!!
اذان صبح:
طلوع آفتاب:
اذان ظهر:
غروب آفتاب:
اذان مغرب:
نیمه شب شرعی: 

پانزدهم اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ صدوق راوی علم حدیث است، رییس المحدثین که با کوششی خستگی ناپذیر و مسافرت های طولانی به گردآوری حدیث های فراوان از اهل بیت(علیه السلام) پرداخت و آن را به دوستداران فقاهت و کلام ارایه داد.