از قول یکی از بزرگان امام خمینی نوشته اند :

«از مسائلی که تمام دوستان امام بر آن اتفاق داشتند ،این بود که مطلقا غیبت نمی کردند ،از همان ایام جوانی،در مجلسی که نشسته بودند به هیچ وجه اجازه نمی دادند کسی غیبت کند ،و اگر کسی صحبت می کردو می خواست شروع به غیبت کند ،فورا ایشان مطلب را برمی گرداندند و رشته سخن را تغییر می دادند.» و این جاست که می بینیم این مرد بزرگ،قبل از آن که حرف بزند و شعار بدهد ،خود عمل می کند و هر کلامی که بر زبان آورد ،پیش از آن در عمل پیاده کرده است .از این روست که مواعظش بر دل می نشیند و روح تشنه طالبان سعادت را سیراب می نماید.