برکنار کردن به سبب بلند کردن صدا

محدث نوری رحمه الله در«مستدرک الوسائل» به نقل از کتاب«عوالی اللآلی» آورده است: روایت شده است که امیر مؤمنان علیه السلام ابوالاسود دؤلی را به منصب قضا گماشت و بعد برکنارش نمود، ابوالاسود به حضرت گفت: چرا مرا عزل کردی در حالی که نه خیانت کرده ام و نه جنایت.

فرمود:«دیدم صدایت را از صدای خصمت بالاتر می بری».

طرفین دعوا هر دو انسانند و در منطق اسلام محترم می باشند، و قاضی حق ندارد کوچکترین اهانتی به آنها روا دارد. و بلند کردن صدا روی آنها، خود نوعی اهانت است و از آداب قضایی اسلام به دور می باشد.

بنابراین، قاضی ای که این کار را می کند باید معزول شود، حتی اگر در علم و فضیلت و اخلاق و نزدیکی به امیرمؤمنان علیه السلام شخصی همچون ابوالاسود دؤلی باشد؛ چرا که در منطق علی بن ابی طالب علیه السلام حقّ، جای سازش ندارد.

محدّث قمی رحمه الله درباره ابوالاسود دؤلی می نویسد:«ابوالاسود دؤلی مردی فاضل و فصیح از طبقه نخست شعرای اسلام است. او شیعه امیر مؤمنان علیه السلام و از بزرگان و سرشناسان تابعین بود. اهل بصره بود و از شهسواران و خردمندان به شمار می آید».

ابوالاسود همان همان کسی است که به دستور امیر مؤمنان علیه السلام و راهنمایی آن حضرت علم«نحو» را پایه ریزی کرد.