درس اخلاق آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)
روزی حواریون حضرت مسیح به آن حضرت عرض
کردند : یا روح الله ! من نجالس ؟
ای روح خدا ! با چه کسی رفاقت بکنیم ؟
حضرت مسیح فرمودند : با این سه نفر:
اول : «من یذکرکم الله رویته »؛ آن کسی که با دیدن او به
یاد خدا بیفتید.
اگر می بینید جوانی محاسن و عمامه دارد و اهل نماز و
دعاست ، با او دوستی کنید و رفیق شوید، اما با کسی که
با دیدنش به یاد خدا نمی افتید ، دوستی نکنید ؛ حتی با هر
عالمی هم نمی توان دوست شد.
از امام صادق علیه السلام پرسیدند :آیا این حدیث «نظر کردن به
عالم عبادت می باشد درست است ؟
امام علیه السلام فرمو دند: نه ، کلیت ندارد ؛ هر عالمی این جور
نیست . منظور از عالم در این حدیث ، کسی است که اگر به
او نگاه کنی ، نگاه کردن به او ، تو را به یاد آخرت بیندازد؛
ولی عالمی که انسان را به یاد خدا نمی اندازد ، نگاه کردن
به او فتنه است.
در حدیث دیگری نیز آمده که پیش هر عالمی ننشینید ، مگر این
که آن عالم شمارا از این چند خصلت به این چند خصلت دعوت کند.
از شک به یقین ، از ریا کاری به اخلاص ، از رغبت به دنیا به
زهد نسبت به دنیا
اگر کسی کنار «آشیخ محمد حسین زاهد »می نشیند ، رغبتش
به دنیا کم می شد، اگر ریا کار بود ،خالص می شد ، اگر به
عقایدش شک داشت یقین پیدا می کرد.
ادامه دارد….