سخنوری
[ وَ فى حَديثِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ: هذَا الْخَطيبُ الشَّحْشَحُ.]
در گفتار آن حضرت است: اين گوينده اى شَحْشَح است.
[ يُريدُ الْماهِرَ بِالْخُطْبَةِ، الْماضِىَ فيها، وَ كُلُّ ماض فى كَلام اَوْ سَيْر فَهُوَ
منظورش اين است كه در گفتارْ ماهر و در بيان مطالبْ رسا و روان است، و هر تندرو در سخن و رفتار
شَحْشَحٌ، وَ الشَّحْشَحُ فى غَيْرِ هذَا الْمَوْضِع ِ الْبَخيلُ الْمُمْسِكُ.]
«شحشح» است، و شحشح در غير اين مقام به معناى بخيل است.