وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  نِعْمَ الطّيبُ الْمِسْكُ، خَفيفٌ مَحْمِلُهُ،

و آن حضرت فرمود: مشك عطر نيكويى است، مشكدانش سبك

عَطِـرٌ ريحُـهُ .

و بوى آن خوش است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَنِيَّةُ وَلاَ الدَّنِيَّةُ، وَالتَّقَلُّلُ

و آن حضرت فرمود: مردن نه پستى و خوارى، و رضا به اندك نه دست

وَلاَ التَّوَسُّلُ. وَ مَنْ لَمْ يُعْطَ قاعِداً لَمْ يُعْطَ قائِماً.

توسل به ديگران. آن را كه بدون كوشش نصيبى ندهند با كوشش هم سهمى نمى دهند.

وَالدَّهْرُ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ، وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ. فَاِذا كانَ لَكَ

روزگار دو روز است: روزى به سود تو، و روزى به زيان تو. هرگاه روزى به سود تو بود

فَلاتَبْطَرْ، وَ اِذا كـانَ عَلَيْـكَ فَاصْبِـرْ.

گردنكشى مكن، و هرگاه روزى به زيان تو بود شكيبا باش.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  كُـلُّ مُقْتَصَر عَلَيْهِ كاف.

و آن حضرت فرمود: به اندازه اى كه بتوان قناعت نمود بس است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  رُبَّ قَوْل اَنْفَذُ مِنْ صَوْل.

و آن حضرت فرمود: چه بسا سخنى كه اثرش از حمله مؤثّرتر است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  خُذْ مِنَ الدُّنْيا ما اَتاكَ، وَ تَوَلَّ عَمّا

و آن حضرت فرمود: آنچه از دنيا پيش تو آيد برگير، و آنچه از تو روى بگرداند

تَوَلّى عَنْكَ، فَاِنْ اَنْتَ لَمْ تَفْعَلْ فَاَجْمِلْ فِى الطَّلَبِ.

روى بگردان، اگر چنين نكردى در طلب روزى زياده روى مكن.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  تَكَلَّمُوا تُعْرَفُوا، فَاِنَّ الْمَرْءَ مَخْبُوءٌ

و آن حضرت فرمود: سخن گوييد تا شما را بشناسند، كه مرد در زير زبانش

تَحْتَ لِسانِهِ.

پـنـهـان اســت.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِزْهَدْ فِى الدُّنْيا يُبَصِّرْكَ اللّهُ

و آن حضرت فرمود: به دنيا بى رغبت باش تا خداوند تو را به زشتى هاى آن

عَوْراتِها، وَلاتَغْفُلْ فَلَسْتَ بِمَغْفُول عَنْكَ.

بينا نمايد، و بى خبر نباش كه از تو بى خبر نيستند.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِلْمُؤْمِنِ ثَلاثُ ساعات: فَساعَةٌ

و آن حضرت فرمود: مؤمن را سه ساعت است: ساعتى كه در آن

يُناجى فيها رَبَّهُ، وَ ساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ، وَ ساعَةٌ يُخَلّى بَيْنَ

با خداوند راز و نياز مى كند، و ساعتى كه در آن به ترميم معاش

نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِها فيما يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ. وَ لَيْسَ لِلْعاقِلِ

اقدام مى نمايد، و ساعتى كه در آن از لذتهاى حلال و نيكو بهره مى گيرد. عاقل را نرسد

اَنْ يَكُونَ شاخِصاً اِلاّ فى ثَلاث: مَرَمَّة لِمَعاش، اَوْ خُطْوَة

كه جز براى سه چيز سفر كند: اصلاح معاش، يا گام نهادن در

فى مَعاد، اَوْ لَذَّة فى غَيْرِ مُحَرَّم.

امر معاد، يا كام بردن از غير حرام.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ اَبْطَاَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ.

و آن حضرت فرمود: كسى كه عملش او را كُند نمايد نسبش او را تند نكند.

[ وَ فى رِوايَة اُخْرى:] مَنْ فاتَهُ حَسَبُ نَفْسِهِ لَمْ يَنْفَعْهُ

و در روايتى ديگر است: كسى كه مقام خود را از دست داد منزلت پدرانش

حَسَبُ آبائِهِ.

به او نفعـى نـدهـد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اَلا وَ اِنَّ مِنَ الْبَلاءِ الْفاقَةَ، وَ اَشَدُّ مِنَ

و آن حضرت فرمود: بدانيد از جمله بلاها تهيدستى، و سخت تر از آن

الْفاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ، وَ اَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ.

بيمارى جسم، و سخت تر از بيمارى جسم بيمارى قلب است.

اَلا وَ اِنَّ مِنَ النِّعَمِ سَعَةَ الْمالِ، وَ اَفْضَلُ مِنْ سَعَةِ الْمالِ

و بدانيد از جمله نعمت ها ثروت، و برتر از ثروت

صِحَّةُ الْبَدَنِ، وَاَفْضَلُ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ.

سـلامت جسـم، و برتر از سـلامت جسم تقـواى قلب است.