چارلز دانشجوی انگلیسی با طعنه به دوست و همکلاسی ایرانی اش همایون می گه: چرا خانوماتون نمی تونن با مردا دست بِدَن یا لَمسشون کنن؟! یعنی مردای ایرانی اینقدر کارنامه خرابی دارند و خودشون رو نمی تونن کنترل کنن؟؟

همایون لبخندی میزنه و میگه: ملکه انگلستانمیتونه با هر مردی دست بده؟ و هر مردی می تونه ملکه انگلستان رو لمس کنه؟

چارلز با عصبانیت میگه: معلومه که نه! مگه ملکه زن عادیه؟!!

همایون با افتخار میگه:

خانوم های ایرونی همشون ملکه هستن!!!

دیدند دشمنان که در این راه، لاف نیست

شمشیر دوستان علی در غلاف نیست

در این قبیله نخل تناور همیشه هست

مقداد هست، مالک اشتر همیشه هست

اینجا که کوفه نیست، خوارج عَلَم شوند

سلمان نمُرده است اباذر همیشه هست

روشن ترین روایت عمّار می شویم

در عشق سید علی همه تمار می شویم

روزی در کلاس درس ادبیات، استاد از طلبه ای نوآموز پرسید: «قالَ» چه کلمه ای است؟

نوآموز گفت: مصدر.

استاد عصبانی شد و گفت: چرا جواب درست نمی دهی؟ «قال» فعل است نه مصدر!

نوآموز گفت: بله، خودم می دانستم، اما اگر می گفتم فعل است پشت سرش صحبتِ ماضی و مضارع و مفرد و جمع و معلوم و مجهول و… پیش می آمد. گفتم مصدر است که هم خودم را راحت کرده باشم و هم شما را.

امام خمینی(ره):

شما اگر گمان بکنید که در تمام دنیا، رئیس جمهورها و سلاطین و امثال اینها، یک نفر را مثل آقای خامنه ای پیدا کنید که متعهد به اسلام باشد و خدمتگزار، و بنای قلبی اش بر این باشد که به این ملت خدمت کند، پیدا نمی کنید.

صحیفه نور، ج17، ص271

قالت فاطمه سلام الله علیها:

خِیارُکُم ألینُکُم مَناکِبُهُ وَ أکرَمُهُم لِنِسائِهِم

بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم مهربان ترین و در برخورد با همسران خود بزرگوارترین باشد.

نهج الحیاه، ح84

دشمنان اسلام که منافع خود را از سوی نظام مقدس جمهوری اسلامی، در خطر می دیدند همچون مار زخم خورده ای برای براندازی و نابودی اسلام، دائماً نقشه و توطئه می چینند و هر بار با شکستی مفتضحانهمواجه می شوند. حمله ی نظامی به طبس، کودتا، ترور، جنگ تحمیلی،آشوب های فرقه ای در مرزها و …

استکبار هیچ گاه دست از حیله گری و دشمنی با ایران اسلامی برنمی دارد. ملت ایران با نثار خون هزاران شهید، انقلاب را بیمه نموده و تا آخر، پای آرمان های خود ایستاده و ذره ای از آرمان هایشعقب نشینی نخواهد کرد. همان گونه که قرآن می فرماید: لَن تَرضی عَنکَ الیَّهودُ وَ لا النّصاری حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم؛ هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، مگر اینکه به طور کامل تسلیم خواسته های آنان شوی و از آیین آنان پیروی کنی.

در حمله ی نظامی آمریکا به طبس، خداوند شن های بیابان را مأمور نمود تا بر سر دشمنان و بدخواهان اسلام و مسلمین فرود آیند و ماهیت پلید و شیطانی شان را به جهانیان بشناسانند. زیرا پروردگار متعال وعده داده که: وَ مَکَروا وَ مَکرالله وَ اللهُ خَیرُ المَاکرینَ؛ دشمنان اسلام نقشه کشیدند و توطئه ها کردند و خداوند نیز متقابلاً برای آنان نقشه کشید و خداوند بهترین چاره جویان است.

امدادهای غیبی همیشه به یاری ملت ایران آمده و شرّ دشمن به خودش برگردانده شده است. و باز هم ملت شهیدپرور و ولایتمدار ایران به استکبار جهانی خواهد گفت:

آمریکا آمریکا ما با سلاح ایمان                 تو با سلاح جنگی بجنگ تا بجنگیم

علمدار روایتگری، حجت الاسلام عبدالله ضابط

مسئول گروه تفحص سیره شهدا قم

به راحتی مهمان دعوت می کرد و می برد سر سفره. خیلی بی تکلّف بود. هر چه خانه داشتند می آورد جلو؛ غذای باقیمانده از قبل و… گاهی بچه ها را می فرستاد سر کوچه برای مهمان ساندویچ فلافل بخرند.

همکارانش که به منزل او رفتند، سیب زمینی پخت به عنوان شام. با زعفران خوشگلش کرده بود و با نان آورد جلوی مهمان ها. غذای سفره اش همیشه به اندازه بود، همیشه سیر می شدند.

شیدایی/ص52

گُنگ و کَر

حکیمی گفته است: تا ما مجرد بودیم، متأهلان گُنگ بودند و ما را نصیحت نمی کردند؛ اکنون که متأهّل شده ایم، مجرّدان، کَر شده اند و نصیحتِ ما را نمی شنوند.

13 جمادی الثانی

سالروز وفات مادر علمدار کربلا بر عموم رهروان ولایت تسلیت باد

امروز مدینه عزادار در غم همسر و مادری ولایتمدار است. مادری که همسرش را فقط به دیده ی امام و ولی خود می نگریست. مادری که به فرزندانش آموخت برادرشان را برادر خطاب نکنند بلکه او را مولا گویند زیرا امام زمانشان است. مادران عالم امروز سگوار در غم مادری هستند که درس ولایتمداری و ادب را به بهترین وجه به فرزندانش آموخت و الگویی شد برای همه ی ولایتمداران که حتی جگرگوشه هایشان را نیز در راه ولایت باید فدا نمایند.

السلام علیک یا ام البنین سلام الله علیها

قال علی علیه السلام:

مَن کَثُرَ کَلامُهُ کَثُرَ خَطَؤُهُ وَ مَن کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ وَ مَن قَلَّ حَیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَن قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلبُهُ وَ مَن ماتَ قَلبُهُ دَخَلَ النّارَ.

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

هر که زیاد صحبت کند، زیاد خطا می کند، و آن که بسیار خطا کرد شرم او کم می شود، و آن که شرمش کم شد، پارسایی اش اندک می شود، و آن که پارسایی اش اندک شد، دلش می میرد، و آن که دلش مُرد، جایگاهش جهنم است.

منبع: نهج البلاغه/حکمت349