اهمیت و تأثیر سجده طولانی
عالم ربانی و فقیه عارف مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(ره) می نویسند: پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سفارش های مؤکد درباره طول سجود فرموده است و این امری است بسیار مهم. سجده طولانی نزدیک ترین هیئت های بندگی است و به همین جهت در هر رکعت نماز دو سجده تشریع شده است. درباره ائمه اطهار علیهم السلام و شیعیانشان در مورد طول سجود مطالب مهمی نقل شده است.
در یکی از سجده های امام سجاد علیه السلام به شمارش رفت که هزار مرتبه فرمود: لا اله الا الله حقاً حقاً. لا اله الا الله تعبداً و رقاً لا اله الا الله ایماناً و تصدیقاً.
درباره امام کاظم علیه السلام نوشته شده که گاهی طول سجده ایشان از بامداد تا ظهر ادامه داشت. و از اصحاب ائمه مانند ابن ابی عمیر و جمیل و خربوذ قریب به همین مطلب نقل شده است.
در ایام تحصیل در نجف اشرف شیخ و استادی داشتم که برای طلاب با تقوا، مرجع بود. از او سؤال کردم چه عملی را شما تجربه کرده اید که می تواند در حال سالک مؤثر باشد؟ فرمود: در هر شبانه روز یک سجده طولانی به جای آورد و در حال سجده بگوید«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» در حال ذکر این چنین توجه کند که پروردگارم منزه از این است که بر من ظلمی روا داشته باشد، بلکه خود من هستم که بر نفسم ستم کردم و او را در این مهالک قرار دادم. استاد من علاقه مندانش را به این سجده سفارش می کرد و هر کس که انجام می داد تأثیرش را مشاهده می کرد، مخصوصاً کسانی که این سجده را بیشتر طول می دادند. بعض آن ها هزار مرتبه ذکر مذکور را در سجده تگرار می کردند و بعضی کمتر و بعضی بیشتر؛ و شنیدم که بعضی آنها این ذکر را سه هزار مرتبه در سجده تکرار می کردند.