وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ اِذا لَمْ يَكُنْ ما تُريدُ فَلاتُبَلْ كَيْفَ كُنْتَ.]

و آن حضرت فرمود: هرگاه آنچه خواهى نباشد، از اينكه

چگونه باشى باك مدار.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْعَفافُ زينَةُ الْفَقْرِ، وَ الشُّكْرُ زينَةُ الْغِنى.]

و آن حضرت فرمود: پاكدامنى زينت تهيدستى ، و شكر زينت

توانگرى است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ لاتَسْتَح ِ مِنْ اِعْطاءِ الْقَليلِ فَاِنَّ الْحِرْمانَ ]

و آن حضرت فرمود: از عطاى اندك حيا مكن، كه نوميد كردن

اَقَـلُّ مِنْـهُ 

كمتر از آن است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  فَوْتُ الْحاجَةِ اَهْوَنُ مِنْ طَلَبِها اِلى

و آن حضرت فرمود: به حاجت نرسيدن آسانتر از درخواست آن

غَيْرِ اَهْلِها.

از نـااهـل است.

تا عمر تمام نشود، نمی ميري

خداوند آقا سید احمد خوانسار را رحمت کند ایشان ـ که قبرش در مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه علیه السلام  است  ـ بسیار آدم بزرگ و عجیبي بود و حالات عرفاني داشت . فرمود : در جلسه ای عزرائیل را دیدم، خیلي زیبا بود. پرسیده بود: چطور است که مردم از عزرائیل خوششان نمي آید اما من در عمرم کسي را به زیبایي عزرائیل ندیده  بودم . با عزرائیل گفت و گو کردم، گفتم : چرا سراغ من نمي آیید، خیلي پیر شده ام؟ 

نود و هشت  سال عمرش بود و زمان امام خمیني از دنیا رفت  عزرائیل نگاهي کرد و گفت : « فرشته ا ی که رزق تو را مي دهد، هنوز ته صندوقچه اش مقدار از رزق تو هست تا تمام نشود، من ما موریتي   برای گرفتن جان تو ندارم.»

برگرفته از ره توشه راهیان نور

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  فَقْدُ الاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ.

و آن حضرت فرمود: از دست رفتن دوستان غربت است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اَهْلُ الدُّنْيا كَرَكْب يُسارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيامٌ.

و آن حضرت فرمود: اهل دنيا چون كاروانى هستند كه آنان

را مى برند در حالى كه درخوابند.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الشَّفيعُ جَناحُ الطّالِبِ.

و آن حضرت فرمود: شفاعت كننده پر و بال شفاعت خواه است.

آفرينش فرشتگان

ثُمَّ فَتَقَ مَا بَيْنَ السَّمواتِ الْعُلا، فَمَلاََهُنَّ اَطْواراً مِنْ مَلائِكَتِهِ.

سپس ميان آسمانهاى بلند را از هم گشود، و از فرشتگان مختلف خود پر كرد.

مِنْهُمْ سُجُودٌ لايَرْكَعُونَ، وَ رُكُوعٌ لايَنْتَصِبُونَ، وَ صافُّونَ

گروهى در سجده اند و آنان را ركوعى نيست، برخى در ركوعند بدون قدرت بر قيام، و عده اى بدون

لايَتَزايَلُونَ، وَ مُسَبِّحُونَ لايَسْاَمُونَ، لايَغْشاهُمْ نَوْمُ الْعُيُونِ،

حركت از جاى خود در حال قيامند، و شمارى منهاى ملالت و خستگى در تسبيح اند، خواب در ديده،

وَ لا سَهْوُ الْعُقُولِ، وَ لا فَتْرَةُ الاَْبْدانِ، وَ لا غَفْلَةُ النِّسْيانِ. وَ مِنْهُمْ

بيهوشى در عقل، سستى در كالبد، و غفلت فراموشى به آنان راه ندارد.  و برخى

أُمَناءُ عَلى وَحْيِهِ، وَاَلْسِنَةٌ اِلى رُسُلِهِ، وَ مُخْتَلِفُونَ بِقَضائِهِ وَ اَمْرِهِ.

امين وحى خداوند، و زبان گويا به سوى پيامبران، و واسطه اجراى حكم و امر حق اند.

ادامه »

اَنْشَأَ الْخَلْقَ اِنْشاءً، وَابْتَدَأَهُ ابْتِداءً، بِلارَوِيَّة اَجالَها،

بى سابقه ماده و موادْ مخلوقات را لباس هستى پوشاند، و آفرينش را آغاز كرد، بدون به كارگيرى انديشه

وَلا تَجْرِبَة اسْتَفادَها، وَلا حَرَكَة اَحْدَثَها، وَلا هَمامَةِ نَفْس

و سود جستن از تجربه و آزمايش، و بدون آنكه حركتى از خود پديد آورده، و فكر و خيالى كه ترديد

اضْطَرَبَ فيها. اَحالَ الاَْشْياءَ لاَِوْقاتِها، وَ لاءَمَ بَيْنَ

و اضطراب در آن روا دارد. موجودات را پس از بهوجود آمدن به مدار اوقاتشان تحويل داد، و بين اشياء گوناگون ارتباط و

مُخْتَلِفاتِها، و غَرَّزَ غَرائِزَها، وَ اَلْزَمَها اَشْباحَها، عَالِماً بِها قَبْلَ

هماهنگى برقرار كرد، ذات هر يك را اثر و طبيعتى معين داد، و آن اثر را لازمه وجود او نمود، در حالى كه به تمام

ابْتِدائِها، مُحيطاً بِحُدُودِها وَ انْتِهائِها، عَارِفاً بِقَرائِنِها وَ اَحْنائِها.

اشياء پيش از بهوجود آمدنشان دانا، و به حدود و انجام كارشان محيط و آگاه، و به اجزا و جوانب همه آنها آگاه وآشنا بود.

ادامه »