وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ.

و آن حضرت فرمود: فرود آمدن روزى را با صدقه بخواهيد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ اَلسَّلامُ:  الصَّلاةُ قُرْبانُ كُلِّ تَقِىٍّ، وَالْحَجُّ جِهادُ

و آن حضرت فرمود: نماز وسيله قرب به خدا، و حج جهاد

كُلِّ ضَعيف. وَ لِكُلِّ شَىْء زَكاةٌ، وَ زَكاةُ الْبَدَنِ الصِّيامُ،

هر ناتوان است. براى هر چيزى زكاتى است، و زكات بدن روزه است،

وَ جِهادُ الْمَرْاَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ.

و جهاد زن شـوهردارى نيكوسـت.

ای مهر سپهر و ای زهره جبین

نور رخ تو فروغ مشکات یقین

ای چشم و چراغ آفرینش مهدی

کن گوشه چشمی به من گوشه نشین

صلوات

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ اُعْطِىَ اَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ اَرْبَعاً: مَنْ

و آن حضرت فرمود: هر كه را چهار چيز بخشند از چهار چيز محروم ننمايند: آن را

اُعْطِىَ الدُّعاءَ لَمْ يُحْرَمِ الاِْجابَةَ، وَ مَنْ اُعْطِىَ التَّوْبَةَ

كه دعا بخشند از اجابت، و هر كه را توبه بخشند

لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ اُعْطِىَ الاْسْتِغْفارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ،

از قبول، و هر كه را استغفار بخشند از آمرزش،

ادامه »

منکرات جامعه

منکراتی که در سطح جامعه وجود دارد و میشود از آنها نهی کرد و باید نهی کرد،

از جمله اینهاست: اتلاف منابع عمومی، اتلاف منابع حیاتی، اتلاف برق، اتلاف وسایل سوخت، اتلاف مواد غذایی، اسراف در آب و اسراف در نان.

ما این همه ضایعات نان داریم؛ اصلًا این یک منکر است؛ یک منکر دینی است؛ یک منکر اقتصادي و اجتماعی است؛ نهی از این منکر هم لازم است.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لايَكُونُ الصَّديقُ صَديقاً حَتّى

و آن حضرت فرمود: دوست دوست نيست مگر اينكه برادر دينى

يَحْفَظَ اَخاهُ فى ثَلاث: فى نَكْبَتِهِ، وَ غَيْبَتِهِ، وَ وَفاتِهِ.

خود را در سه موضع بپايد: در رنج و بلا، و پشت سر، و هنگامى كه از دنيا برود.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الدُّنْيا دارُ مَمَرٍّ لا دارُ مَقَرٍّ، وَ النّاسُ فيها

و آن حضرت فرمود: دنيا خانه گذر است نه جاى ماندن، و مردم در آن

رَجُلانِ: رَجُلٌ باعَ نَفْسَهُ فَاَوْبَقَها، وَ رَجُلٌ ابْتاعَ نَفْسَهُ

دو كس اند: مردى كه وجودش را به گناه فروخت و خود را تباه كرد و مردى كه خود را

فَـاَعْـتَـقَـها .

به طاعت خريد و آزاد نمود.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ لِلّهِ مَلَكاً يُنادى فى كُلِّ يَوْم: لِدُوا

و آن حضرت فرمود: خدا را فرشته اى است كه هر روز فرياد برمى دارد;

بزاييد لِلْمَوْتِ، وَ اجْمَعُوا لِلْفَناءِ، وَ ابْنُوا لِلْخَرابِ.

براى مردن، و گردآوريد براى نابود شدن، و بنا كنيد براى خراب گشتن.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلاً يَذُمُّ الدُّنْيا:  اَيُّهَا الذّامُّ لِلدُّنْيا،

آن حضرت شنيد مردى به نكوهش دنيا برخاسته، فرمود: اى كسى كه دنيا را نكوهش مى كنى،

الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِها، الْمُنْخَدِعُ بِاَباطيلِها، اَتَغْتَرُّ بِالدُّنْيا ثُمَّ

در حالى كه به نيرنگ آن فريفته اى، و به اباطيلش گول خورده اى، آيا فريفته دنيايى و آن را

تَذُمُّها؟! اَنْتَ الْمُتَجَرِّمُ عَلَيْها اَمْ هِىَ الْمُتَجَرِّمَةُ عَلَيْكَ؟

مذمّت مى نمايى؟! تو بر گردن دنيا گناه بار مى كنى يا دنيا بر گردن تو؟

مَتَى اسْتَهْوَتْكَ اَمْ مَتى غَرَّتْكَ؟ اَبِمَصارِع ِ آبائِكَ

چه زمان دنيا تو را سرگردان كرد يا چه وقتى فريبت داد؟ آيا به جايگاهى كه پدرانت

ادامه »

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلاً يَذُمُّ الدُّنْيا:  اَيُّهَا الذّامُّ لِلدُّنْيا،

آن حضرت شنيد مردى به نكوهش دنيا برخاسته، فرمود: اى كسى كه دنيا را نكوهش مى كنى،

الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِها، الْمُنْخَدِعُ بِاَباطيلِها، اَتَغْتَرُّ بِالدُّنْيا ثُمَّ

در حالى كه به نيرنگ آن فريفته اى، و به اباطيلش گول خورده اى، آيا فريفته دنيايى و آن را

تَذُمُّها؟! اَنْتَ الْمُتَجَرِّمُ عَلَيْها اَمْ هِىَ الْمُتَجَرِّمَةُ عَلَيْكَ؟

مذمّت مى نمايى؟! تو بر گردن دنيا گناه بار مى كنى يا دنيا بر گردن تو؟

مَتَى اسْتَهْوَتْكَ اَمْ مَتى غَرَّتْكَ؟ اَبِمَصارِع ِ آبائِكَ

چه زمان دنيا تو را سرگردان كرد يا چه وقتى فريبت داد؟ آيا به جايگاهى كه پدرانت

ادامه »