حضرت ابوالفضل همواره از اباعبدالله علیه السلام اطاعت می کرد،در حالی که خود شجاع و توانمند بود.او در سفر از مدینه تا کربلا هیچ وقت به تنهایی تصمیم نگرفت.در عصر تاسوعا که ناگهان سپاه عمر سعد به سوی اردوی حسینی حرکت کردند،امام حسین علیه السلام برادرش ابوالفضل را به سوی آن ها فرستاد.هنگامی که حضرت عباس علیه السلام در برابر دشمن قرار گرفت و از تصمیم آن ها مطلّع شد؛با آن که رأی امام حسین علیه السلام را می دانست،امّا در این باره اظهار نظری نکرد و برای جویا شدن تصمیم امام علیه السلام به سوی خیمه ها بازگشت؛امام علیه السلام پس از شنیدن گزارش ابوالفضل علیه السلام فرمود:«امشب را از آن ها مهلت بگیر…»

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

ماه شعبان ماه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، ماه آماده سازی جهت ورود به ماه مبارک رمضان؛ ماه دعا و نیایش و ادب به پیشگاه باری تعالی، ماه اعیاد بزرگ شیعیان، ماه میلاد انوار ولایت، میلاد امام حسین و حضرت عباس و حضرت زین العابدین علیهم السلام و در نیمه این ماه پربرکن میلاد نور ابدی، منجی عالم بشریت آن که دیده ها و دلها همه در حسرت دیدار رویش و بی سر و سامان کویش هستند.

این اعیاد مبارک و پربرکت مایه ی سرور دل آقا نبی مکرم اسلام است. امید که بتوانیم از برکات ماه رجب و شعبان بهره گیریم جهت ورود به ماه مبارک رمضان و وجود خود را تخلیه و تسویه و تحلیه نماییم و خود را مهیا کنیم برای بندگی بهتر و خالص تر، بنده خدا شویم و اسیر بند دیگران نگردیم. ان شاءالله

از اعمال مشترکه ماه شعبان

1- مناجات شعبانیه

2- صلوات هر روز شعبان که از امام سجاد علیه السلام روایت شده

3- هر روز هفتاد مرتبه ذکر«اَستَغفِرُالله وَ اَسئَلُهُ التَّوبَه» گفته شود و همچنین در این ماه صلوات بسیار فرستاده شود.

4- هر روز هفتاد مرتبه ذکر«اَستَغفِرُالله الَّذی لا اِلهَ الّا هُوَ الرَّحمنُ الرَّحیمُ الحَیُّ القَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیهِ» گفته شود.

5- صدقه دادن در این ماه اگر چه به اندازه نصف دانه خرمایی باشد، خوب است و خداوند بدن صدقه دهنده را بر آتش جهنم حرام می کند.

6- در کل این ماه هزار بار ذکر«لا اِلهَ اِلّا الله وَ لا نَعبُدُ اِلّا اِیّاهُ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکُونَ» را که ثواب بسیار دارد؛ گفته شود.

مفاتیح الجنان؛ شیخ عباس قمی

حاج شیخ عبدالکریم می فرمودند: طلبه باید«أعمی مذهب» {بی تکلّف و ساده زیست} باشد.

عالَم طلبگی این طور نیست که از در و دیوار، ملایمات پیدا شود و زندگانی و امرار معاش به خوشی اداره شود. یک وقت می شود که زندگی، سخت و تنگ می شود. باید بر سختی ها مقاومت کرد و تقیّدات را از بین بُرد.

طلبه باید«أعمی مَسلک» باشد؛ «لا بشرط» باشد. اگر در این باشد که لباسم چطور باشد، منزلم چطور باشد و… کارش لنگ است. باید أعمی باشد؛ هر پیشامدی که شد، نباید درسش را وِل کند، هر چه می خواهد باشد.

دستورالعمل هایی برای اصلاح نفس

جناب عارف بزرگوار و شیخ عالی مقدار ما{آیت الله شاه آبادی(ره) می فرمودند که مواظبت به آیات شریفه آخر سوره«حشر» از آیه شریفه:

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنوا اتَّقُو الله وَ لتَنظُر نَفسٌ ما قَدَّمَت لِغَدٍ» تا آخر سوره مبارکه با تدبّر در معنی آن ها در تعقیب نمازها خصوصاً در اواخر شب که قلب، فارغ البال است، در اصلاح نفس خیلی مؤثر است. همچنین برای جلوگیری از شرّ نفس و شیطان، دوام بر وضو را سفارش می فرمودند و می گفتند: وضو به منزله لباس سرباز است و در هر حال از قادر ذوالجلال و خداوند متعال جلّ جلاله با تضرع و زاری و التماس بخواه که تو را در این مرحله توفیق دهد و تو را در حصول ملکه تقوا یاری فرماید.

باز شدن قفل با نام فاطمه سلام الله علیها

علامه طباطبایی از مرحوم قاضی نقل می کند که روزی همراه با سید مرتضی کشمیری(از اوتاد و زهّاد معروف وقت که دارای حالات و مقامات و مکاشفات بوده) برای زیارت مرقد حضرت اباعبدالله از نجف به کربلای معلّی آمدیم و در یکی از حجرات مدرسه بازار بین الحرمین ساکن شدیم.

روزی سید مرتضی جلو و من از پشت سر ایشان به سمت حجره می رفتیم، دیدیم درِ حجره مقفّل(قفل شده) است. مرحوم کشمیری نظری به من کردند و گفتند: می گویند هر کس نام مادر حضرت موسی(ع) را بر قفل بسته ببرد، باز می شود؛ مادرِ من از مادرِ موسی(ع) کمتر نیست. آن گاه دست به قفل زد و گفت: یا فاطمه! و قفل باز شد. آن را زمین گزارده و وارد حجره شدیم.

برنامه تربیتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

اولین آیاتی که بر خاتم انبیا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد آیات آموزشی و تربیتی بود:

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیمِ اقرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ؛ خَلَقَ الإِنسانَ مِن عَلَقٍ؛

با توجه به این آیات، مسئولیت آموزش و پرورش بشر به دوش پیامبر آمد تا با این متن آموزشی یعنی قرآن کریم، خودسازی و تهذیب نفس بندگان را آغاز کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پس از مبعوث شدن به رسالت از غار حرا به خانه بازگشت. سپس آیات اول سوره مزمل بر ایشان نازل شد که شامل دستورالعمل 12 گانه ای بدین ترتیب بود:

اول: شب زنده داری؛ «قُمِ اللَّیلَ إِلّا قَلِیلاً».

دوم: نماز شب(تهجد)؛ «إِنَّ ناشِئَه اللَّیلِ هِیَ أشَدُّ وَطئاً وَ أقوَمُ قیلاً».

سوم: تمسک به قرآن؛ «و رتّل القرآنَ ترتیلاً».

چهارم: اراده؛ « إِنَّ ناشِئَه اللَّیلِ هِیَ أشَدُّ وَطئاً».

پنجم: قاطعیت در عمل و گفتار؛ «وَ أقوَمُ قیلاً».

ششم: فعالیّت مدام؛ «إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبحاً طَویلاً».

هفتم: ذکر مدام؛ «وَ اذکُرِ اسمَ رَبِّکَ».

هشتم: و نهم: دعا و انقطاع الی الله؛ «وَ تَبَتَّل إِلَیهِ تَبتیلاً».

دهم: توکّل؛ «رَبُّ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ لا إلهَ إلَّا هُوَ فَاتَّخِذهُ وَکیلاً».

یازدهم: صبر؛ «وَ اصبِر عَلی ما یَقُولُونَ».

دوازدهم: سعه صدر؛ «وَ اهجُرهُم هَجراً جَمیلاً».

هر چند این دستورالعمل برای شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده است؛ ولی هر کس قصد خودسازی، سیر و سلوک و رسیدن به کمال معنوی دارد با عمل به این دستوراعمل می تواند در حد خود به کمال برسد.

گفتاری از حضرت آیت الله مجتبی تهرانی(ره)

از خدا حیاء کن! شرم کن! انجام نده! حتی فکر معصیت هم نکن! چون عمل، برای خداوند دیگر بیرونی و درونی ندارد.

… کسی که تنها گاهی اوقات چشممان به هم می افتد و او را می بینیم، با کسی که هر روز و هر شب با او برخورد می کنیم، چشم مان در چشمش می افتد، فرق دارد. آدم از این فرد خجالت می کشد. در مورد اوّلی شاید بگوییم: فلانی رفت دنبال کارش! شاید کلاه مان هم پیش او نیفتد و دیگر همدیگر را نبینیم و… امّا کسی که همیشه همراه آدم است، فرق می کند و انسان از او شرم می کند. ما میان این دو نفر فرق می گذاریم.

… در باب خدا، اشتباه نکنید! حیای از او مثل«حیاء من الخلق» نیست. اشتباه نکنید! روایت از امام هفتم علیه السلام است«فَاستَحیُوا مِنَ اللهِ فِی سَرَائِرِکُم کَمَا تَستَحیُونَ مِنَ النَّاسِ فِی عَلَانِیَتِکُم» خیلی روشن است. از خدا در سرّتان خجالت بکشید، همان طور که در علن از مردم خجالت می کشید! همه کار را جلوی مردم نمی کنید، در برابر خدا هم همین طور باشید.

… روایت از حضرت زین العابدین علیه السلام است که می فرماید: «خف الله عز و جل لقدرته علیک» از خدا بیم داشته باش، چون او بر تو توانا است. این طور نیست که بتوانی از چنگ خدا فرار کنی، خجالت بکش و معصیت نکن. خیال نکن می توانی از عذابی که وعده کرده است فرار کنی. بعد دارد «و استح منه لقربه منک» از خدا خجالت بکش، چون به تو نزدیک است. این روایت اشاره به همین معنا است که خدا ناظر است.

نسل پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

نوشته اند روزی پیامبر صلی الله علیه و آله وارد خانه شد شنید که خدیجه با کسی سخن می گوید!از روی تعجب پرسید: ای خدیجه! با که سخن می گویی؟! گفت: با این جنین که در شکم دارم، اوست که با من سخن می گوید و مایه انس من شده است.

پیامبر فرمود: ای خدیجه بدان که جبرئیل به من می گوید؟ این جنین دختر است و خداوند نسل مرا از او قرار داده و از نسلش امامانی به عنوان جانشین من معین خواهد کرد.

الخرایج و الجرایج، ج2، ص524

گزیده ی نصایح پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به اباذر

ای اباذر! خدا را چنان پرستش کن که گویا او را می بینی، زیرا اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند.

ای اباذر! بسیاری از مردم در مورد دو نعمت مغبون هستند و از آن قدردانی نمی کنند، یکی نعمت تندرستی و دیگری نعمت امنیت.

ای اباذر! پیش از آن که پنج چیز به تو روی آورد، پنج چیز را غنیمت شمار، جوانی را پیش از پیری، تندرستی را پیش از بیماری، توانگری را پیش از پریشانی، فراغت را پیش از گرفتاری و زنگی را پیش از مرگ…

ای اباذر! بترس از این که در حال گناه، مرگت فرا رسد که در آن صورت نه راهی برای جبران و توبه باقی می ماند و نه بر بازگشت دوباره به دنیا خواهی بود، نه وارثان تو در ارثی که باقی گذارده ای تو را ستایش می کنند و نه این که خدای متعال بر آن چه در پیش فرستاده ای عذر تو را خواهد پذیرفت…

ای اباذر! چه بسا شخصی که به سبب گناهی که می کند از روزی مقرر شده اش محروم می گردد…

کتاب ره توشه، تألیف: آیت الله مصباح یزدی