زیباگویی با همه

خوب سخن گفتن یکی از راههاي جذب محبت است. امام صادق(ع) زیبا سخن گفتن

و کنترل زبان از سخنان هرزه و بیفایده و پرهیز از زشتگویی را مایۀ زینت و افتخار میدانند

و خطاب به شیعانشان اینچنین میفرمایند:

مَعاشِرَ الشّیعَۀِ کُونوا لَنا زَیناً وَلا تَکُونوا عَلَینا شَیْناً قُولوا لِلنّاسِ حُسْناً اِحْفَظُوا اَلْسِنَتَکُمْ وَ

کُفُّوها عَنِ الفُضُولِ و قَبیحِ القَوْلِ؛

اي گروه شیعه، زینت ما باشید و مایۀ عار و ننگ ما نباشید. با مردم به زیبایی سخن

بگویید. زبان خود را از زیادهگویی و بدگویی باز دارید.

خوب سخن گفتن به این اختصاص ندارد که طرف شما یک نفر مؤمن و یا مسلمان باشد.

فرمان خدا این است که با همۀ انسانها، مسلمان و غیر مسلمان، باید زیبا سخن گفت:

وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً؛ و با همۀ مردم با زبان خوش و به زیبایی سخن بگویید.

« للناس » یعنی همۀ مردم؛ مؤمن و غیر مؤمن، مسلمان و غیر مسلمان. اگر طرف شما

معاویه هم هست، قشنگ صحبت کن. حتی با  بدها هم قشنگ حرف بزنید.

امام صادق(ع) در تفسیر این آیه چنین فرمودهاند:

یعنی با همۀ مردم باید به زیبایی سخن گفت؛ اهل ایمان باشد، یا مخالف.

اَمَّا المُؤْمِنونَ فَیَبْسُطُ لهُمْ وَجْهَهُ وَ بِشْرَهُ وَ أَمَّا المُخالِفُون فَیُکَلِّمُهُمْ بِالمُداراةِ لِاجْتِذابِهِمْ

إِلَی الإِیمانِ، فَإِنْ یَیْأَسْ مِنْ ذلِکَ یَکُفُّ شُرُورَهُمْ عَنْ نَفْسِهِ وَ عَنْ إِخْوانِهِ المُؤْمِنینَ؛

اما با مؤمنان؛ انسان با چهرهاي گشاده و صورتی بشاش روبهرو شود. و اما با مخالفان

به منظور جلب و جذب آنان به سوي حق و حقیقت با کمال مدارا و نرمش سخن میگوید.

و اگر از جذب آنان ناامید شد، دست کم این نتیجه را دارد که شر و مزاحمت آنان را از خود

و برادران مؤمن باز داشته است.