روژه گارودی

نویسنده و اندیشمند معروف فرانسوی که به خاطر نوشته ها و مو ضع گیری ها ی

سیاسی اش به عنوان یک منکر هولوکاست توجه عمومی را به خود جلب کرد

در سال 1982به دین اسلام گروید.

گارودی طی جنگ جهانی دوم در شهر جلفه الجزایر به عنوان اسیر جنگی زندانی

بود؛ او عضو حزب کمونیست فرانسه بود و در کتاب الگویی برای سوسیالیسم در

فرانسه که سال 1968 منتشر شد، سعی کرد مارکسیسم را با مسیحیت کاتولیک

آشتی دهد. حتی در کتاب مارکسیسم در قرن بیستم کوشید نشان دهد که

مارکسیسم می تواند ارزش های مذهبی را در خود جلب کند.

روژه  گارودی می گوید او جزو مجموعه ای از نظامی های فرانسه بوده که در انقلاب

سال 1960 با الجزایری ها می جنگیده اند و گروهی از مجاهدان مسلمان او را به

اسارت گرفته اند.

فرمانده این گروه یکی از مجاهدان را مامور کرده است که او را در کوه اعدام کند،

اما وقتی گارودی با آن مجاهد مسلمان تنها می ماند، مجاهد الجزایری از او

می پرسد: تو با خود اسلحه داری؟ و پاسخ می شود: نه، اسلحه همراه ندارم.

آن مجاهد می گوید: پس چطور کسی را که با خود اسلحه ندارد بکشم؟ و

آن گاه او را آزاد می کند.