حضرت آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی ره
بدان! راه نجات و رسیدن به مقاصد عالیه، تقوا و توسل به ائمه هدی علیهم السلام، خاصه حضرت ولی عصر -روحی و ارواح العالمین له الفداء- می باشد؛ مکرر این دو کلمه را برای شما توضیح داده ام.
1. مواظبت و مراقبت کامل در فعل واجبات و ترک محرمات باید داشته باشید.
2. نماز توسل به ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف در خود مفاتیح مطلق است، و شرایط ندارد؛ هر وقت می شود خواند؛ مکرر با توجه تام بخوان! در هر امر مهمی بخوان تا نتیجه بگیری؛ «من دق بابا ولج ولج؛ کسی که در خانه شخصی بزرگ را بکوبد و جدّیت کند، داخل خواهد شد» و یک دعا از مفاتیح، با حال و توجه به معانی آن بخوان!
3.این دو امر مهم را با سوره ای از قرآن ترک نکن؛ امیدوارم آخرالامر به اهمیت این دستور برخوری و بفهمی…
ریشه امیدواری دو امر مهم است:
اول، معرفت پروردگار متعال به ربوبیت و اوصاف کمال و جمال؛ چنان که ذات مقدس، به توسط قرآن مجید و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه هدی علیهم السلام بیان فرموده؛ نه چنان که علمای بشر به آرای و عقول ناقص خود مشی کردند.
دوم، شناسایی خود، به عبودیت و فقر و عجز و احتیاج و بیچارگی و ناتوانی و قصور و تقصیر و تمام و کمال رجاء که باعث نجات باشد و توسل و تشبث به ولایت اهل بیت عصمت علیهم السلام و عمل به دستورات و فرامین آن وجودات مقدس و شکی نیست که هر مقام و کمالی را خواسته باشیم، باید متوجه و متوسل به مقامت ولایت ائمه علیهم السلام باشیم؛ «من اراد الله بدا بکم و من وحده قبل عنکم و من قصده توجه بکم.»
به خصوص در زمان غیبت، باید متوسل به ذیل عنایات حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف باشیم و وجود مبارکش را لیلا و نهارا متذکر و فراموش و غفلت نکنیم و بدانیم که از جانب ذات اقدس ربوبی- جلت آلاؤه- ولیّ امر و واسطه بین خالق و خلق، اوست و فیوضات به برکت وجود مبارکش به ما می رسد و آن چه بخواهیم، باید به برکت آن حضرت بخواهیم.