5 راه حل براي 5 مشكل عمومي در كودكان
والدين پرمشغله اغلب مانند گروهبان هاي آموزشي هستند كه فقط در طول روز به افراد آموزش مي دهند. اين نوع آموزش مؤثر نيست و تنها سبب عصباني شدن والدين و فرزندان مي شود. راه حل هاي زير با استفاده از تجربه هاي والدين در برخورد با پنج مشكل عمومي كودكان به دست آمده است. مهارت هايي كه تا پايان عمر به دردتان خواهد خورد.
1. وقتي كودكتان دسته گلي به آب مي دهد به جاي آن كه بگوييد:«اي دست و پا چلفتي» بگوييد«براي حل اين مشكل چه چيزي لازم داري؟»
روان شناسان معتقدند اينكه والدين چگونه با اشتباهات كوچك فرزندان كنار مي آيند مي تواند منجر به دوستي يا فاصله گرفتن آنها از هم شود. گاهي فرزندان كارهايي مي كنند كه شما بايد تحمل كنيد. البته خيلي سخت است ولي برخورد خشونت آميز به آنها ياد نمي دهد چگونه رفتارشان را تصحيح كنند. اگر با فرياد به كودكتان بگوييد:«فوراً آن را تميز كن» عمل تميز كردن نه الزام منطقي عملش، بلكه بيشتر شبيه تنبيه به نظرش مي رسد.
نحوه ي برخورد با فرزندان بسيار مهم است. نبايد كودكان را سرزنش كرد بلكه به طور ساده موقعيتي كه نيازمند اصلاح است را شرح داد.
2. اتاق شلخته و به هم ريخته ي فرزندان، شما را ناراحت مي كند. به جاي آن كه بگوييد:«اتاقت را مرتب كن… وگرنه…!» بگوييد:«يا الان اتاق را مرتب كن يا 10 دقيقه ديگر … انتخاب با خود توست». تهديدهاي توخالي اثر مثبتي ندارند. تنها سبب افزايش و شدت كشمكش ها مي شود. به كودكان نبايد اولتيماتوم داد. سعي كنيد هميشه بر وجه مثبت كار تأكيد كنيد.
براي مثال بگويد:«اگر اسباب بازي ها را جمع كني اتاقت زيباتر مي شود». براي كودكان بايد درباره ي زمان انجام كار، انتخاب هاي محدودي معين كرد و با اين كار جلوي برخورد و درگيري را گرفت.
3. كودكتان نمي خواهد صبح از رختخواب بيرون بيايد. به جاي آنكه بگوييد:«پاشو! اين دفعه ي آخر است كه صدايت مي كنم. دفعه ي ديگر…» بگوييد:«صبح شده، ساعت هفت است. الآن بايد چه كار كني؟»
به كودكتان به طود معمول مسئوليت زيادي سپرده نمي شود سپس كاملاً طبيعي است كه صبح ها دير از خواب بيدار شوند و منتظر بمانند تا شما آنها را با ناز و نوازش بيدار كنيد.
نق زدن به فرزندان ياد نمي دهد كه چگونه مسئوليت پذير باشند. به جاي نق زدن و سرزنش شب قبل لباس ها و كيف او را آماده كنيد و به او بگوييد اگر بيدار نشود چه اتفاقي خواهد افتاد براي مثال بگوييد اگر هفت از خواب بيدار نشد و از سرويس مدرسه جا ماند شما او را با ماشين خودتان به مدرسه نخواهيد برد و او مجبور است پياده يا با اتوبوس به مدرسه برود. بر سرِ حرفتان نيز بمانيد. او بايد مسأله ي دير رفتن به مدرسه را حل كند يا جوابگوي علت دير كردنش به اولياي مدرسه باشد.
4. اگر كودكتان از شما بخواهد تكاليفش را انجام دهيد به او نگوييد:«تنبل، بيشتر تلاش كن!» بگويد:«اين كار توست و من مطمئنم كه از عهده ي انجام آن برمي آيي».
در عين حال كه به كودكتان اعتماد به نفس مي دهيد براي او مقررات مشخصي درباره ي انجام تكاليف وضع كنيد.
وقتي فرزندتان مشغول مطالعه است، تلويزيون را خاموش كرده و اطراف او نرويد. اگر از شما سؤالي بپرسيد، مسأله را براي او شرح داده و بعد دور شويد. هرگز تكاليف او را به جاي او انجام ندهيد چون اين كار مانع پيشرفت او مي شود.
5. كودكتان در خانه كاري انجام نمي دهد؟ به جاي اينكه بگوييد:«كي مي خواهي ياد بگيري كه در خانه احساس مسئوليت كني»، بگوييد:«تا سفره پهن نشود نمي توانم شام را بكشم».
شريك كردن بچه ها در كارهاي خانه هميشه سخت است. اين كار را با وضع قوانيني درباره ي اينكه چه كسي، چه كاري را چه موقع بايد انجام دهد، شروع كنيد.
انتظار داشته باشيد كه گاهي كارهاي فرزندتان شما را عصباني مي كند اما به ياد داشته باشيد كه كارها براي آنكه بهتر شوند ابتدا بايد بدتر شوند.