خمیرمایۀ حسن خلق

نخستین محور حسن خلق، یعنی نرمی و ملایمت اساسیترین حد حسن خلق

است؛ چون مربوط به درون آدمی است. اگر درون انسان آرام، نرم و ملایم بود،

طبیعتاً در زبان و چهرة او هم اثر میگذارد. « از کوزه همان برون طراود که در اوست » .

در حقیقت زبان و چهره، ترجمان درون انسان است. قرآن کریم هم به این حقیقت

اشاره دارد. خداوند به پیامبرش میفرماید:

وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَولِ؛ و آنان را از طرز سخنان میشناسی.

و در جایی دیگر میفرماید:

تَعْرِفُهُمْ بِسیماهُمْ؛ آنها را از چهرههاشان میشناسی.

بنابراین، نرمی و ملایمت خمیرمایه و ریشۀ همۀ خوبیهاست و میتوان آن را یکی

از مهمترین ارکان حسن خلق دانست.