جریمه کردن خود

مرحوم آیت الله سید مصطفی صفائی خوانساري، از شاگردان مرحوم آیت الله

بروجردي، نقل میکند که مرحوم آیت الله بروجردي عصرها در مسجد عشق علی

درس خارج فقه میدادند. یک روز یکی از شاگردان ایشان به نام شیخ علی چاپلقی،

سر درس اشکال کرد و بر اشکال خود پافشاري نمود. مرحوم آیت الله بروجردي قدري

تند شدند و شیخ علی چاپلقی ساکت شد. درس تمام شد و همه متفرق شدند.

مرحوم آیت الله صفائی میفرمودند: اول شب در منزل نماز مغرب را خواندم. دیدم در

میزنند. در را باز کردم. دیدم خادم مرحوم آیت الله بروجردي آمده و میگوید: آیت الله

بروجردي از وقتی که از درس برگشتند ناراحتاند، به حدي که نتوانستند مطالعه

کنند، یا نماز بخوانند. بنده را فرستاند تا با شما به منزل آقا چاپلقی برویم.

آیت الله صفائی فرمودند: بنده نماز عشا را خواندم و با خادم به خدمت مرحوم آیت

الله بروجردي رسیدیم. ایشان خیلی منقلب و ناراحت بودند که چرا قدري با شاگر

خود تندي کرده اند. از این رو در صدد جبران بودند. گفتند برویم و حلالیت بطلبیم.

بنده عرض کردم که آقاي چاپلقی امام جماعت مسجدي هستند و تا حدود دو ساعت

از مغرب به منزل نمیروند. فرمودند: چه کار کنیم؟ عرض کردم: بعد از نماز صبح، در

خلوت به منزل ایشان میرویم و حلالیت میطلبیم. فرمودند: مانعی ندارد و قدري راحت

شدند.

بنده به منزل آمده و پس از نماز صبح از منزل بیرون آمدم. دیدم مرحوم آیت الله بروجردي

سوار درشکه بیرون منتظر بنده هستند. سوار شده به منزل آقاي شیخ علی چاپلقی

رفتیم. مرحوم آیت الله بروجردي براي عذرخواهی خم شدند تا دست ایشان را ببوسند که

ایشان نگذاشت و آیت الله بروجردي هم عذرخواهی کردند. ایشان عرض کرد شما سرور

ما هستید و هر کاري بکنید مشکلی نیست. راضی هستم.

نقل شد که بعد از این موضوع مرحوم آیت الله بروجردي نذر کردند که اگر بعد از این در

درس عصبانی شوند، یکسال روزه بگیرند. با در نظر گرفتن شرائط سنی و هواي گرم

قم این مطلب قابل ملاحظه است. کسی که تنها مرجع آن دوران بود و مرحوم امام و

آیت الله بهجت و گلپایگانی در درس ایشان حاضر میشدند. این قدر براي اخلاق اهمیت

قائل است که به خاطر قدري تندي اینطور ناراحت میشوند! و براي جبران و پیشگیري،

اینقدر هزینه میکنند. براي ایشان.

روح این بزرگ مرد شاد باد! ایشان باید براي همۀ ما الگو و اسوه باشد. به نظر بنده

کرامات واقعی همین کرامات اخلاقی و خود شکنیهاست. مرجع مطلق با سیادت و

آقایی کامل خم شود و دست شاگردش را بعنوان عذرخواهی ببوسد. به نظر بنده

این کارها از هزاران عبادت و نماز شب بالاتر، بلکه نتیجه و حاصل عبادت صحیح

میباشد.