توكل در معارف دين
توكل، اطمينان و واگذاشتن امور به قادر متعال از جمله صفات برجستة بندگان حق تعالي است. آنچه از تشويش ها،
دو دلي ها، ترديدها ونگرانيها نسبت به آينده جلوگيري مي كند و به انسان قوّت دل، اراده وگرمي در كارها
مي بخشد، توكّل برخدا و اطمينان به اوست . توكل از جمله موضوعاتي است كه در قرآن كريم و روايات اهل بيت
دربارة آن زياد سخن به ميان آمده و بدان سفارش شده است. در برخي از آيات از خصلتهاي والاي مؤمنان شمرده
شده، « الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» [1]« كساني هستند كه صبر مي كنند و بر پروردگارشان توكل دارند »
و در مواردي نيز بدان امر شده است . «وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» [2]«و مؤمنان بايد بر خداوند توكل نمايند »
و متوكلين از محبوبين خداوند متعال معرفي شده اند. «فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ»[3]
بنابراين انسان بايد در همة امور اعم از مادي و معنوي بر خداي تعالي تكيه داشته باشد و تأثير اسباب و علل را
از او بداند و معتقد و پايبند به اصل «لامؤثر في الوجود الا الله» باشد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] . نحل/ 42.
[2] . در هشت آيه از قرآن اين عبارت ذكر شده است از جمله: توبه/ 51ـ مائده/ 11 و آل عمران 122.
[3] . آل عمران / 159.
مهدي رحيمي
اندیشه قم