توصیه ی من به خواهران ایمانی این است که اوقات فراغت خود را در شناخت ویژگی های زن مصرف کنند و در این زمینه به طور جدی، قدمی بردارند و تحقیقی داشته باشند و در این خصوص از قرآن مجید و تفاسیر دانشمندان، استمداد نمایند. و بدانند که بی اعتنایی به این موضوع، موجب بیگانگی از خویش و واماندگی در گمراهی و ذلّت جماعت نسوان است.
و با اعمال و رفتار و خلوص نیّت خود، دیگران را آگاه سازند که این است شیوه ی امر به معروف و نهی از منکر و رشته های علوم را از زن خالی نگذارند و مخصوصاً رشته های علوم دینی و الهی را و به هر زحمتی هست خود را به مرتبه ی عالی آن برسانند و منافاتی هم با بچه داری ندارد؛ زیرا زمان تحصیل علم«من المهد الی اللحد» است و زمان بچه داری زمانی محدود، تا از این راه خدمتی به صنف خود کرده باشند و حرکتی در جامعه ی زنان به وجود آید، حرکت انسانی، ایمانی، اخلاقی، آگاهی و عرفانی که:
(… اِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّی یُغَیِّرُوا ما بِاَنفُسِهِم…)؛«تا اخلاق و اوصاف باطنی جماعتی تغییر نکند، خدا وضع آنان را تغییر نمی دهد».