تكريم علماي دين در كلام بزرگان :

آيةالله شهيد دستغيب(ره): ايشان در كتاب گناهان كبيره اينگونه آورده است: «براي كفران نعمتِ وجودِ علماء ‌عقوبتهاي شديدي وعده داده شده است، از آن جمله پيغمبر اكرم (ص) مي فرمايد: زماني بيايد كه مردم از علماء فرار مي كنند مانند فرار كردن گوسفندان از گرگ، در نتيجه خداوند آنها را به سه بلا مبتلا مي فرمايد؛ بركت را از دارائيشان بر مي دارد، سلطان ظالمي را براي آنها مسلّط مي فرمايد و بي ايمان از دنيا مي روند. نا گفته نماند كه طلاب علوم ديني چون در طريق رسيدن به مقام شامخ نيابتند، وجودشان نيز نعمت و گرامي داشتنشان بر همه لازم و كفران وجود ايشان به هتك وبي احترامي حرام مي باشد.»[1]
شهيد ثاني (ره): ايشان در بحث آداب تعليم و تعلّم و لزوم تكريم استاد اينگونه مي نويسد: «شاگرد و دانشجو بايد با ديدة تكريم و احترام به استاد خويش بنگرد و از عيوب او چشم پوشي كند … او بايد فزونتر از آنچه كه مأمور به تواضع و فروتني نسبت به علما و دانشمندان و ديگر اصناف مردم است، در برابر استاد خود، متواضع و فروتن باشد. او بايد در برابر مقام علم و دانش نيز اظهار خاكساري كند تا در ساية اين فروتني كه خود نوعي عزّت و سرافرازي است، به علم و معرفت دست يابد…».[2]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . گناهان كبيره، ج2، ص335 و 336 ، عبدالحسين دستغيب ، 2جلد، تهران ، كانون ابلاغ انديشه هاي اسلامي ، 1361 هـ .‎ ق.
[2] . آداب تعليم و تعلم در اسلام (ترجمه كتاب منية المريد شهيد ثاني ) ـ ص323 ـ 324 ـ سيد محمد باقر حجتي، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، خرداد1359