55
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از نامه هاى آن حضرت است
اِلى مُعاوِيَةَ
بـه معاويـه
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْيا لِما بَعْدَها، وَ ابْتَلى فيها
اما بعد، خداوند سبحان دنيا را براى آخرت قرار داده، و مردم دنيا را در دنيا
اَهْلَها لِيَعْلَمَ اَيُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً. وَلَسْنا لِلدُّنْيا خُلِقْنا، وَ لا بِالسَّعْىِ
به عرصه آزمايش نهاده تا معلوم كند عمل كدام يك بهتر است. ما را براى
دنيا نيافريده اند، و به كوشش
فيها اُمِرْنا، وَ اِنَّما وُضِعْنا فيها لِنُبْتَلى بِها. وَ قَدِ ابْتَلانِى اللّهُ بِكَ،
در كار دنيا مأمور نشده ايم، ما را در دنيا قرار داده اند تا به آن آزمايش شويم.
خداوند مرا به تو،
وَ ابْتَلاكَ بى، فَجَعَلَ اَحَدَنا حُجَّةً عَلَى الاْخَرِ، فَعَدَوْتَ عَلى طَلَبِ
و تو را به من آزمايش نموده، و يكى از ما را بر ديگرى حجت قرار داده،
با تأويل قرآن
الدُّنْيا بِتَأْويلِ الْقُرْآنِ، وَطَلَبْتَنى بِما لَمْ تَجْنِ يَدى وَ لا لِسانى،
به دنبال دنيا دويدى، و از من خونى را خواستى كه دست و
زبانم به آن آلوده نشده،
وَ عَصَبْتَهُ اَنْتَ وَ اَهْلُ الشّامِ بى، وَ اَلَّبَ عالِمُكُمْ جاهِلَكُمْ،
و تو و اهل شام تهمت ريخته شدن آن را به من زديد، تا جايى
كه آگاهتان جاهلتان را،
وَ قائِمُكُمْ قاعِدَكُمْ. فَاتَّقِ اللّهَ فى نَفْسِكَ،
و در كارتان از كارافتادگانتان را به جنگ با من برانگيخت. درباره خود
تقواى الهى را رعايت نما،
وَ نازِ عِ الشَّيْطانَ قِيادَكَ، وَ اصْرِفْ اِلَى الاْخِرَةِ وَجْهَكَ، فَهِىَ
و مهارت را از دست شيطان بيرون كن، روى خود را به جانب آخرت كه
طَريقُنا وَ طَريقُكَ، وَاحْذَرْ اَنْ يُصيبَكَ اللّهُ مِنْهُ بِعاجِلِ قارِعَة تَمَسُّ
راه ما و توست بگردان، و بترس از اينكه خداوند به زودى به بلاى
كوبنده اى گرفتارت كند كه بنيانت
الاَْصْلَ، وَ تَقْطَعُ الدّابِرَ، فَاِنّى اُولى لَكَ بِاللّهِ اَلِيَّةً غَيْرَ فاجِرَة،
را بردارد، و دنباله ات را قطع نمايد، كه من براى تو به خداوند قسم
مى خورم قسمى كه دروغ را به آن راه نيست،
لَئِنْ جَمَعَتْنى وَ اِيّاكَ جَوامِعُ الاَْقْدارِ لااَزالُ بِباحَتِكَ «حَتّى يَحْكُمَ
اگر مقدّراتِ گردآورنده منوتو را در پيكار باهم روى درروى قراردهد
همواره باتو مى مانم تا خداوند
اللّهُ بَيْنَنا، وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمينَ».
بين ما داورى كند، كه او بهترين داوران است.