الإمام الهادی علیه السلام
لَو لا مَن یَبقی بَعدَ غَیبَهِ قائمِنا علیه السلام مِنَ العُلَماءِ الدّاعِینَ إلَیهِ، والدّالِّینَ عَلَیه، والذّابِّینَ عَن دینِهِ بِحُجَجِ اللهِ، و المُنقِذینَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللهِ مِن شِباکِ إبلیسَ و مَرَدَتِهِ و مِن فِخاخِ النَّواصِبِ، لَمَا بَقِیَ أحَدٌ إلّا ارتَدَّ عَن دِینِ اللهِ.
اگر بعد از غیبت قائم ما علیه السلام نبود وجود علمایی که به سوی او می خوانند و به وجود او رهنمون می شوند و با حجت های الهی از دین او دفاع می کنند و بندگان ناتوان خدا را از تورهای ابلیس و پیروان او و از دام های ناصبیان می رهانند، بی گمان همه ی مردم از دین خدا برمی گشتند.
البحار6/2